تفصيل داده در فرض دوم، حكم بول را نسبت به آن جارى كرده و در نتيجه غسل را واجب ندانسته‌اند و در فرض استبرا، جمع بين وضو و غسل را به احتياط، واجب دانسته‌اند. در مقابل، برخى مطلقا احتياط وجوبى را در جمع بين وضو و غسل دانسته‌اند.

اما اگر رطوبت مردد بين بول و منى قبل از وضو خارج شده باشد، برخى، مطلقا غسل را واجب ندانسته و برخى، مطلقا احتياط وجوبى را در جمع بين وضو و غسل دانسته‌اند.(5)

اگر پس از غسل جنابت رطوبتى ببيند كه مردد بين منى و غير آن باشد، چنانچه پيش از غسل ادرار و استبرا نكرده باشد، حكم منى بر آن بار مى‌شود و در نتيجه واجب است غسل را اعاده كند، و اگر ادرار و استبرا كرده، نيازى به وضو و اعاده غسل نيست.(6)

بنابر قول مشهور، رطوبت مشتبه خارج شده از زن نه نجس است و نه ناقض طهارت (وضو يا غسل)، هرچند قبل از استبرا باشد، مگر آنكه زن علم اجمالى به بول يا منى بودن آن داشته باشد كه به حكم آن اشاره شد.(7)

مسح سر و پاها در وضو بايد با رطوبت باقى مانده از آب وضو باشد نه آبى ديگر؛(8)ليكن در اينكه پاها بايد با رطوبت باقى مانده كف دست مسح گردد يا مسح با رطوبت ساير اعضا نيز كفايت مى‌كند، اختلاف است.(9)

مستحب است جريدتين(-->جريدتين)كه با ميّت در قبر مى‌گذارند، تر و تازه باشد.(10)

صلات:نماز خواندن مقابل ديوارى كه از چاه مستراح رطوبت گرفته، مكروه است. با پوشاندن ديوار كراهت برطرف مى‌شود.(11)

صوم:بنابر قول برخى، مسواك زدن با مسواك تر بر روزه دار مكروه است؛ ليكن مشهور قائل به عدم كراهت آن‌اند.(12)

زكات:ملاك در رسيدن غلاّت (جو، گندم، خرما و كشمش) به حدّ نصاب در زكات، خشكِ آنها است. بنابراين، چنانچه در زمان تر بودن به حدّ نصاب برسند، ليكن پس از خشك شدن كاهش وزن

• (10)جواهر الكلام 4/ 234
• (11)8/ 396 ؛ العروة الوثقى 2/ 400
• (12)الحدائق الناضرة 13/ 156 ـ 157
• (5)العروة الوثقى 1/ 325 ـ 326
• (6)جواهر الكلام 3/ 122 ـ 126
• (7)العروة الوثقى 1/ 516 ؛ مستمسك العروة 3/ 122 ـ 123
• (8)جواهر الكلام 2/ 181
• (9)مستمسك العروة 2/ 388