جِعْرانه: از ميقاتها.

جعرانه محلى است بيرون از حرم در مسير طائف به مكّه كه فاصله‌اش تا مكّه يك بَريد(--> بريد)است.(1)روايت شده است كه رسول خدا صلّى اللّه‌ عليه و آله پس از بازگشت از غزوه حنين از جعرانه براى به جا آوردن عمره مفرده(--> عمره مفرده)احرام بست.(2)در منابع لغوى «جِعِرّانه» و «جَعِرّانه» هم ضبط شده است. از اين عنوان در باب حج سخن گفته‌اند.

براى كسانى كه ميقاتشان جهت گزاردن عمره مفرده ادنى الحلّ(--> ادنى الحلّ)است افضل آن است كه از جعرانه، تنعيم(--> تنعيم)و يا حديبيّه(--> حديبيّه)محرم شوند.(3)برخى گفته‌اند: افضل جعرانه، سپس تنعيم و پس از آن حديبيّه است.(4)

جعفر عليه السّلام؛ امام: ششمين پيشوا از امامان معصوم عليهم السّلام.

امام جعفر صادق عليه السّلام، با كنيه اباعبداللّه‌، فرزند امام باقر عليه السّلام و ششمين جانشين از دوازده جانشين رسول خدا صلّى اللّه‌ عليه و آله است و از آنجا كه تلاشهاى گسترده و همه‌جانبه آن حضرت موجب استحكام پايه‌هاى مذهب امامى و گسترش فقه شيعى گشت، مذهب شيعه را مذهب جعفرى و فقه شيعه را فقه جعفرى ناميده‌اند(--> شيعه).

• (1)معجم البلدان 2/ 142
• (2)وسائل الشيعة 11/ 341 و 14/ 299
• (3)العروة الوثقى 4/ 640 ؛ معتمد العروة 2/ 388 ـ 393
• (4)تذكرة الفقهاء 7/ 194 ؛ جواهر الكلام 18/ 119 .