جريده به معناى شاخه درخت خرما است كه برگ آن جدا شده باشد؛ ليكن در كلمات فقها معناى آن توسعه يافته و بر غير شاخه درخت خرما نيز اطلاق شده است.(1)از آن در باب طهارت سخن گفتهاند.
گذاشتن جريدتين در كفن ميّت مستحب مؤكّد است.(2)و در صورت ترك آن قبل از دفن، مستحب است بعد از دفن روى قبر گذاشته شود.(3)
كيفيت و نوع:جريده بايد تر و تازه باشد و جريده خشك كفايت نمىكند؛ ليكن مستحب است از چوب درخت خرما باشد. نسبت به جايگزين جريدتين از چوب درخت خرما در صورت عدم دسترسى به آن، اختلاف است. بنابر قول مشهور، چوب درخت سدر و با نبود آن، شاخه درخت بيد و با عدم دسترسى به آن، چوب هر درختِ تر و تازه كفايت مىكند. قول مقابل مشهور، تقديم چوب درخت بيد بر درخت سدر است. برخى، پس از چوب درخت بيد، درخت انار را ذكر كردهاند. برخى ديگر، چوب مطلق درختِ تر و تازه را جايگزين درخت خرما كردهاند، بدون آنكه درختى را بر درختى ديگر ترجيح دهند.(4)
اندازه:در مقدار درازاى جريدتين اختلاف است. مشهور، اندازه آن را اندازه استخوان ذراع دانستهاند. برخى، اندازه آن را يك وجب و برخى ديگر چهار انگشت ذكر كردهاند. بعضى نيز اختلاف ديدگاهها در طول، يعنى اندازه استخوان ذراع، يك وجب و چهار انگشت را به ترتيب به مراتب استحباب و فضيلت حمل كردهاند.(5)
كيفيت گذاردن:بنابر مشهور يكى از دو چوب به صورت عمودى در طرف راست ميّت، از ترقوه(--> ترقوه)به سمت
(1)لسان العرب/ واژه «جرد» ؛ الوافى 24/ 381 ؛ مستند الشيعة 3/ 225 ؛ كتاب الطهارة (شيخ انصارى) 4/ 350