وضو:بنابر اتحاد، شستن همه اعضاى وضو از باب مقدّمه واجب، در حدّ امكان واجب است و وضو با عروض حدث باطل مى‌شود؛ امّا بنابر تعدّد، هريك، حكم خود را دارد و با عروض حدث از عضو مشترك، مانند بول، وضوى هر دو باطل مى‌شود، ليكن از عضو مختص، همچون خوابيدن، تنها وضوى همان فرد باطل مى‌شود.

برخى، در عبادات، ذوالرأسين را دو شخص به حساب آورده‌اند، در نتيجه در وضو، شستن اعضا و مسح سر و پا را بر هردو واجب دانسته و در صورت وضو نگرفتن يكى، در صحّت نماز ديگرى اشكال كرده‌اند. هرچند گفته‌اند: اقوى اين است كه هريك حكم مستقل دارد و به ديگرى تسرّى نمى‌كند، همچنين است ساير عبادات.(6)

نماز:بنابر تعدّد، بر هر كدام نيّت، قرائت و ذكر مستقل لازم است، به شرط آنكه با هم بخوانند؛ امّا اگر جدا بخوانند، هركدام نماز خود را مى‌خواند، هرچند ديگرى نخواند. و بنابر اتحاد، يك نماز كافى است؛ البته از باب مقدمه واجب در افعال وضو، شستن همه اعضا ـ به جهت شك در اصلى و زايد بودن بعضى ـ لازم است؛ ليكن در قرائت و ذكر در اينكه دو قرائت لازم است يا يكى كافى است، دو احتمال مطرح است.(7)

روزه:بنابر اتّحاد، در روزه واجب مضيّق، مانند ماه رمضان، آن كه روزه مى‌گيرد، ديگرى را نيز به روزه گرفتن وادار مى‌كند و در صورت عدم امكان، با دو تا بودن معده، هريك حكم خاص خود را دارد و در فرض يكى بودن معده، آن كه روزه مى‌گيرد حكم مُكرَه بر افطار را دارد و از روزه واجب كفايت مى‌كند. و بنابر تعدد، هركدام تكليفى مستقل دارد.(8)

عبادات مالى:در عبادات مالى، همچون زكات، در فرض اتحاد، مشكلى وجود ندارد و در فرض تعدد، هر يك حكم خاص خود را دارد.(9)

شهادت:بنابر تعدد، در اينكه شهادت آنان، دو شهادت به شمار مى‌رود يا يكى، دو احتمال مطرح است.(10)

• (10)68 ؛ قواعد الاحكام 3/ 392 ؛ مسالك الافهام 13/ 259
• (6)الروضة البهية 8/ 207 ـ 208
• (7)العناوين 1/ 65
• (8)66 ـ 67
• (9)68