ذمّه: پيمانى خاص بين حاكم اسلامى و اهل كتابِ ساكن سرزمينهاى اسلامى معروف به پيمان ذمّه( --> اهل ذمّه)/ مقرّ معنوى ديون و تعهدات(-->دين)/ امان( --> امان).
ذِمّى--> اهل ذمّه
ذوب
ذوب: تغيير حالت جسمى از جامد به مايع.
از عنوان ياد شده در باب طهارت و زكات سخن گفتهاند.
طهارت:چنانچه مدفوع انسان در چاه آبى بيفتد و اجزاى آن در آب پراكنده شود، بنابر قول مشهور، براى تطهير چاه پنجاه دلو آب از چاه كشيده مىشود(1)( --> آب چاه).
با ملاقات همه اجزاى فلز مذاب با نجاست داراى رطوبت، ظاهر و باطن آن نجس مىشود، و پس از انجماد، ظاهر آن تطهير پذير است، ليكن باطنش ـ به دليل عدم نفوذ آب در آن ـ بر نجاست باقى است.
در صورت ملاقات بعض اجزاى فلز مذاب با نجاست داراى رطوبت، تنها همان اجزا نجس مىشود؛ بر خلاف آب قليل( --> آب قليل)كه به محض ملاقات با نجاست تمامى اجزاى آن نجس مىگردد.(2)
چنانچه براى طهارت (وضو يا غسل) آب در دسترس نباشد، با وجود يخ يا برف و امكان تبديل آن به آب، ذوب كردن آن واجب است.(3)
زكات:زكات به طلا و نقره مسكوك واجد شرايط تعلق مىگيرد؛ ليكن چنانچه كسى ـ قبل از سپرى شدن سال خمسى ـ به جهت فرار از زكات، طلا و نقره مسكوك را ذوب كند، آيا زكات ساقط مىشود؟ مسئله اختلافى است.(4)مشهور ميان متأخران، سقوط زكات است.(5)