خوش بو كردن ميّت با ذريره و نيز مخلوط كردن آن با كافور در حنوط( --> حنوط)جايز است؛ اما خوش بو كردن به ساير مواد معطر، به قولى حرام و به قولى ديگر، مكروه است.(7)

ذغال-->زغال

ذَقَن-->چانه

ذَكات--> تذكيه

ذَكَر: آلت رجوليت( --> آلت تناسلى)/ مرد( --> مرد).

ذِكْر: خدا را ياد كردن.

ذكر خداوند به ذكر اسماء و صفات او، با لفظ صريح يا اشاره و يا ضميرى كه به او برمى‌گردد و نيز به مناجات با حضرت حق تعالى تحقق مى‌يابد.(1)در روايتى از امام صادق عليه السّلام آمده است: از دشوارترين فرايض خداوند بر بندگانش ذكر او در همه جا است. سپس فرمود: مقصود از ذكر خدا تنها «سُبحانَ اللّه‌ِ و الحَمْدُ للّه‌ِ و لا الـهَ الاّ اللّه‌ُ و اللّه‌ُ اكبر» نيست؛ بلكه ذكر خدا نزد حلال و حرام او است، كه آنچه را بدان امر كرده، به جا آورد و آنچه را از آن نهى كرده، ترك كند.(2)

ذكر خدا با هر زبانى، اعم از عربى و غير آن محقق مى‌شود، مگر در نماز كه بايد به عربى باشد.(3)از عنوان ياد شده در بابهاى طهارت، صلات، صوم، حج، نكاح و صيد و ذباحه سخن گفته‌اند. برخى نيز بابى مستقل به آن اختصاص داده و به تفصيل به بيان احكام آن پرداخته‌اند.(4)

ذكر خداوند با فضيلت‌ترين و بهترين اعمال بندگان، شمرده شده و در آيات و روايات، بر آن در هر حال تأكيد فراوان شده است.(5)در روايتى از امام باقر عليه السّلام آمده است: خداوند به حضرت موسى فرمود: «من همنشين كسى هستم

• (1)كشف الغطاء 3/ 493
• (2)الكافى (كلينى) 2/ 144 ـ 146
• (3)كشف الغطاء 3/ 485
• (4)383
• (5)؛ الكافى (كلينى) 2/ 498 ؛ وسائل الشيعة 7/ 149
• (7)جامع المقاصد 1/ 387 ؛ جواهر الكلام 4/ 188 ـ 189 ؛ مستمسك العروة 4/ 195 ـ 196 .