از ذراع به معناى دوم در بابهاى طهارت، صلات، حج و احياء موات سخن رفته است.

بنابر مشهور مستحب است بين چاه مستراح و چاه آب در زمين سخت و نيز در غير زمين سخت در صورتى كه سطح چاه آب بالاتر از چاه مستراح باشد، پنج ذراع و در زمين نرم و نيز در غير زمين نرم در صورتى كه سطح چاه مستراح بالاتر از چاه آب يا مساوى آن باشد، هفت ذراع فاصله باشد.(11)

مستحب است طول پارچه‌اى كه رانهاى ميّت را با آن مى‌بندند 5/3 ذراع باشد(12)( --> تكفين).

نمازگزاردن زن محاذى با مرد يا جلوتر از او بنابر قولى حرام و بنابر قولى ديگر مكروه است؛ ليكن با وجود حائل يا ده ذراع فاصله بين آن دو اشكال ندارد.(13)بنابر مشهور نماز گزاردن بين قبور مكروه است، مگر آنكه بين نمازگزار و قبر، حائل يا ده ذراع فاصله باشد.(14)

مستحب است در رمى جمره( --> رمى جمره)بين رمى كننده و جمره ده تا پانزده ذراع فاصله باشد.(15)

حريم راه در زمين موات پنج يا هفت ذراع؛(16)حريم چشمه در زمين سخت پانصد ذراع و در زمين نرم هزار ذراع؛(17)حريم چاهى كه براى شرب حيوانات كنده شده چهل ذراع و چاه تأمين كننده آب كشاورزى شصت ذراع است.(18)

اگر ارتفاع ديوار اتاق بيشتر از هشت ذراع باشد، نوشتن آية الكرسى در ارتفاع هشت ذراعى و بالاتر از آن در گرداگرد اتاق مستحب است.(19)

خوابيدن روى بام بدون حفاظ مكروه است. حدّاقلّ بلندى حفاظ از چهار طرف دو ذراع يا يك ذراع و يك وجب است.(20)

( --> دست)

• (11)جواهر الكلام 1/ 280
• (12)4/ 202 ـ 203
• (13)8/ 319 ـ 322
• (14)352 ـ 360
• (15)19/ 109
• (16)38/ 36 ـ 39
• (17)44 ـ 46
• (18)41
• (19)وسائل الشيعة 5/ 312 ـ 313
• (20)313 ؛ كشف الغطاء 3/ 97 .