سخن گفتن در امور دنيايى در مسجد مكروه است.(8)

يارى جستن از دنيا براى آخرت، مانند انفاق از مال دنيا در راه خدا مستحب است؛(9)چنان كه كسالت و تنبلى در كارهاى دنيا، مانند تنبلى در اصلاح امور زندگى كراهت دارد.(10)

دوا-->دارو

دوات: مركّب.

از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، اجاره، و قضاء نام برده‌اند.

كتابت قرآن با دوات نجس، حرام، و در فرض ارتكاب، محو آن در صورت امكان و تطهير آن در صورت عدم امكان محو، واجب است.(1)

دعاهايى كه مستحب است بر كفن ميّت نوشته شود، مانند جوشن كبير و صغير، بهتر است با تربت امام حسين عليه السّلام و يا با دوات آميخته با تربت نوشته شود.(2)

اگر كسى براى نوشتن متنى اجير شود، آيا تهيه دوات بر عهده او است يا بر عهده كسى كه او را اجير كرده است؟ گروهى قائل به قول اوّل شده‌اند.(3)گروهى ديگر ملاك را عرف و عادت دانسته و در فرض فقدان عرف و عادت، قول دوم را اختيار كرده‌اند.(4)

در اينكه نوشتن حكم صادر شده از سوى قاضى، در صورت درخواست مدّعى، بر او واجب است يا نه، اختلاف است. بنابر قول به وجوب، هزينه كاغذ، قلم و دوات از بيت المال برداشته مى‌شود و در صورت عدم آن بر عهده درخواست كننده است.(5)

• (1)تحرير الوسيلة 1/ 120 ؛ هداية العباد (گلپايگانى) 1/ 113
• (10)58 .
• (2)العروة الوثقى 2/ 77 ـ 78
• (3)كتاب السرائر 2/ 479 ؛ شرائع الاسلام 2/ 424 ؛ ارشاد الأذهان 1/ 426 ؛ اللمعة الدمشقية/ 142
• (4)مسالك الافهام 5/ 230 ؛ مفاتيح الشرائع 3/ 111 ؛ الحدائق الناضرة 21/ 365
• (5)مجمع الفائدة 12/ 93 و 130 ؛ جواهر الكلام 40/ 127 ؛ العروة الوثقى [ تكملة ] 3/ 50 .
• (8)84
• (9)وسائل الشيعة 17/ 29