قصاص ـ به دليل خطر داشتن براى جان جنايتكار ـ جارى نمى‌شود.(1)

ديات:اگر مجنىّ عليه بر اثر دامغه بميرد، ديه آن ديه كامل است؛ امّا اگر زنده بماند، در اينكه ديه آن همانند ديه مأمومه( --> آمّه)يك سوم ديه نفس است(2)يا جانى علاوه بر آن بايد ارش( --> ارش)بپردازد، اختلاف است.(3)

( --> جراحت)

داميه: جراحت نافذ در گوشت به مقدار اندك و موجب جريان خون.

داميه، كه برخى آن را «دامعه» نيز ناميده‌اند(1)( --> دامعه)، مرحله دوم از مراحل هشت گانه شجاج (جراحت سر و صورت) است. البته برخى آن را با «حارصه» يعنى نخستين مرحله( --> حارصه)مترادف دانسته‌اند.(2)اختلاف ياد شده تنها در نامگذارى است و تأثيرى در حكم ندارد. از آن در باب قصاص و ديات سخن گفته‌اند.

در داميه قصاص ثابت است.(3)ديه داميه دو شتر است.(4)

( --> جراحت)

دانستن -->علم

دانش آموز: فراگيرنده دانش.

از عنوان ياد شده در بابهاى زكات، جهاد، شهادات و ديات سخن گفته‌اند.

آيا دانش‌آموز نيازمندى كه توانايى كسب و كار را دارد، ليكن تحصيل علم ـ اعم از واجب و مستحب ـ مانع كار كردن او است، استحقاق دريافت زكات را دارد؟ مسئله بين جواز و عدم جواز مطلقا و جواز در صورت عينى بودن وجوب تحصيل( --> وجوب عينى)اختلافى است. البته در جايى كه تحصيل علم نه واجب باشد و نه مستحب، گرفتن زكات جايز نيست.

اختلاف ياد شده در فرضى است كه زكات از سهم فقرا داده شود؛ اما اگر از

• (1)جواهر الكلام 43/ 336 ـ 337 و 42/ 355
• (1)كشف اللثام 11/ 429
• (2)كتاب السرائر 3/ 407؛ الجامع للشرائع/ 600
• (2)مسالك الافهام 15/ 452 ـ 455 ؛ النهاية/ 775 ؛ الوسيلة/ 444
• (3)الروضة البهية 10/ 274 ؛ جواهر الكلام 43/ 336 ؛ تفصيل الشريعة (الديات)/ 258 .
• (3)جواهر الكلام 42/ 355
• (4)43/ 322.