در معناى جِدّ السير مطرح در اين روايات، اختلاف است، از جمله:

1. دو منزل را يكى كردن.

2. معناى عرفى جمله، يعنى حركت شتابنده‌تر از مقدار متعارف، به گونه‌اى كه موجب مشقت و زحمت گردد، هرچند دو منزل يكى نشود.

3. عزيمت به سفرى غير از سفر كارى، مانند رفتن به سفر حج جهت به جا آوردن مناسك.

4. قصد مسافت قبل از تحقق عنوان كثير السفر. تحقق آن به اين است كه مكارى و جمّال در ابتداى كارشان بدون قصد مسافت (هشت يا چهار فرسخ) به مقدار مسافت بروند كه در اين صورت نمازشان تمام و روزه شان صحيح است؛ ليكن چنانچه از آن جا قصد مسافت كنند بايد نماز را شكسته بخوانند.

5 . اقامت ده روز در وطن، كه پس از آن، چنانچه بخواهند به سفر روند، در سفر اوّل نمازشان شكسته است.(2)

مكارى و جمّال در صورت جدّ در سير به معناى اوّل يا دوم، به قول برخى، نمازشان را شكسته مى‌خوانند و روزه را افطار مى‌كنند؛(3)هرچند بنابر قول مشهور، كسى كه سفر را شغل خود قرار داده باشد، نمازش تمام است؛ خواه حركتش در سفر به طور متعارف باشد يا تندتر از حدّ متعارف؛(4)ليكن بنابر ساير تعاريف، حكم (قصر نماز) بى اشكال و اتفاقى است.

به قول مشهور، خواندن نماز شب قبل از نيمه شب براى مسافرى كه جِدّ در سير (سرعت در پيمودن مسير سفر)، مانع خواندن آن پس از نيمه شب مى‌شود، جايز است.(5)

جَدْعاء: گوش بريده.(1)

جدعاء به حيوان گوش بريده و گوش يا بينى بريده(2)معنا شده است؛ ليكن بسيارى جدعاء را در معناى اوّل به كار برده‌اند؛

• (1)معانى الاخبار/ 221 ؛ روضة المتقين 11/ 10 ؛ بحار الانوار 99/ 282 و 298
• (2)الكافى (كلينى) 3/ 437 ؛ تهذيب الاحكام 3/ 215 ؛ مختلف الشيعة 3/ 107 ؛ ذكرى الشيعة 4/ 317 ؛ روض الجنان 2/ 1039 ـ 1040
• (3)الكافى (كلينى) 3/ 437 ؛ تهذيب الاحكام 3/ 215 ؛ مدارك الاحكام 4/ 456 ؛ الحدائق‌الناضرة 11/ 393
• (4)مستمسك العروة 8/ 71
• (5)الحدائق الناضرة 6/ 229 .