منظور از خورش چيزى است كه همراه نان يا برنج خورده مىشود؛ خواه جامد باشد، مانند گوشت و خواه مايع. از آن در بابهاى نكاح، كفّارات و اطعمه و اشربه سخن رفته است.
خورش جزء نفقهاى است كه تأمين آن بر شوهر لازم است. در اندازه و جنس آن به عرف رجوع مىشود(1)( --> نفقه).
مستحب است همراه غذايى كه به عنوان كفّاره( --> كفّاره)پرداخت مىگردد، خورش نيز داده شود.(2)
در روايات از گوشت به عنوان سرور خورشها(3)و از سركه و روغن زيتون به عنوان خورش انبيا ياد شده است.(4)
خورشيد
خورشيد: آفتاب.
از آن در بابهاى طهارت، صلات و نكاح سخن رفته است.
خورشيد از مطهِّرات( --> مطهِّرات)است كه با شرايطى اشياى نجس شده زير را پاك مىكند: زمين و اشياى غير منقول، چون ساختمان و چيزهايى كه در آن به كار رفته، مانند درو پنجره و حتى ميخى كه به ديوار كوبيده شده است.
سنگ، خاك، گِل و مانند آن كه بر روى زمين است حكم زمين را دارد و با برداشتن از روى زمين حكم ساير منقولات را پيدا مىكند. درختان وگياهان قبل از چيدن نيز همين حكم را دارند. ثبوت حكم نسبت به ميوه بر درخت محل بحث است. از منقولات، حصير و بوريا نيز بنابر مشهور ملحق به زميناند.