نمىشود؛(3)ليكن در صورت اتلاف مال يا آسيب رساندن به عضو يا جان ديگرى ضمان ثابت است و فرقى بين حال بيدارى و خواب نيست. بنابر اين، اگر كسى مال ديگرى را در حال خواب تلف كند يا آسيبى به او برساند ضامن است.(4)
اگر كسى در حال خواب با افتادن بر روى كسى يا حركتى ديگر، موجب مرگ وى شود در ثبوت ديه بر خود او يا عاقله وى( --> عاقله)اختلاف است.(5)برخى گفتهاند: ديه نه بر او ثابت است و نه بر عاقله او.(6)
اگر دايه در حال خواب موجب قتل كودك گردد، در اينكه ديه بر عهده او خواهد بود يا عاقله وى و يا اگر دايگى براى فخر بوده بر عهده خود او و اگر جهت رفع فقر و نياز بوده بر عهده عاقله او است، اختلاف است.(7)
ساير احكام:كسى كه در وقت نماز واجب خواب بوده، واجب است قضاى نماز فوت شده را به جا آورد(8)و در خصوص فوت نماز عشا علاوه بر قضا مستحب است فرداى آن شب را به عنوان كفّاره روزه بگيرد. برخى آن را واجب دانستهاند.(9)
كسى كه در شب ماه رمضان با نيّت روزه فردا خوابيده، روزهاش صحيح است، هرچند تمام روز در خواب باشد و يا حتّى چند روز بگذرد.(10)همچنين جنب اگر در شب ماه رمضان با نيّت غسل قبل از اذان صبح بخوابد و اتفاقاً تا صبح بيدار نشود، روزهاش صحيح است( --> بقا بر جنابت).
حج گزارى كه پس از نيّت وقوف در عرفات يا مشعر( --> وقوف)به خواب رفته و تمام وقت را در خواب بوده، وقوفش صحيح است؛ زيرا وقوف با يك لحظه نيز تحقّق مىيابد.(11)
آداب:طهارت (وضو، غسل يا تيمم) داشتن،(12)خواندن آيات، اذكار و دعاهاى واردشده، مانند تسبيح حضرت زهرا سلام اللّه عليها(13)( --> تسبيح حضرت فاطمه)، ذكرهاى تهليل و استغفار هركدام صد بار،(14)خواندن سورههايى مانند مسبّحات( --> مسبّحات)، تكاثر و توحيد هنگام خوابيدن مستحب است.(15)