اگر كسى تنفّس ديگرى را به مقدارى بند آورد كه براى امثال او غالباً مرگ آور نيست، ولى او بميرد، با داشتن قصد كشتن وى قصاص ثابت مىگردد و بدون قصد كشتن يا مشتبه بودن قصد، ديه ثابت است. اگر با دست يا طناب و مانند آن گلوى كسى را بفشرد تا جان دهد يا قبل از جان دادن رها كند، ليكن بر اثر آن زمين گير شود و بميرد، قتل عمد به شمار مىرود و قصاص ثابت است.(1)
برخى لغويان خلا را به گياه خشك تعريف كردهاند.(1)اين عنوان به مناسبت در باب حج به كار رفته است.
كندن درختان و گياهان حرم( --> حرم)حرام است؛ ليكن بعضى فقها به استناد برخى روايات با مضمون نهى از كندن خلا در حرم، حرمت را به كندن درختان و گياهان تازه اختصاص داده و كندن درختان و گياهان خشكيده را جايز دانستهاند.(2)از اين دليل جوابهايى داده شده است كه يكى از آنها تعريف خلا به گياه خشك توسط بعضى لغويان مىباشد.(3)
خلابه
خِلابه: نيرنگ.
عنوان ياد شده در حديثى منسوب به رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله از طريق عامه آمده و مضمون آن، اين است كه آن حضرت به مردى كه بر اثر آسيب وارد شده بر سرش، در معامله فريب مىخورد، توصيه كرد هنگام معامله بگويد:
«لا خِلابَه»
(براى تو فريب دادن من روا نيست يا نيرنگ تو دامن گير من نمىشود) و با گفتن جمله ياد شده براى او سه روز