خورشيد در صورتى در، پنجره، زمين و مانند آنها را پاك مىكند كه مستقيم بر آنها بتابد و آنها را خشك كند(3)( --> خورشيد).
بنابر قول مشهور، در صورت تماس بدن سگ، خوك يا كافر با لباس يا بدن انسان، به شرط خشك بودن هر دو، آب پاشيدن به محلّ تماس مستحب است. از برخى قدما قول به وجوب نقل شده است.(4)
در اينكه محلّ مسح در وضو( --> وضو)لازم است خشك باشد يا نه، اختلاف است.(5)
از شرايط صحّت وضو موالات است. مراد از موالات بنابر قول مشهور خشك نشدن اعضاى قبلى پيش از آغاز به شستن يا مسح كردن عضو بعدى در هواى معتدل است؛ بنابر اين، چنانچه تمامى اعضاى قبلى خشك شده باشند، وضو باطل مىشود؛ امّا اگر تنها عضو پيشين خشك شده باشد، در بطلان و عدم بطلان وضو اختلاف است. البته اگر خشك شدن اعضا بر اثر شدّت گرما باشد، با رعايت موالات عرفى خللى به صحّت وضو وارد نمىشود.(6)
بنابر قول مشهور، خشك كردن آب وضو با حوله و مانند آن كراهت دارد. از برخى عدم كراهت آن نقل شده است.(7)
از مستحبات پس از غسل ميّت( --> غسل ميّت)خشك كردن جنازه با پارچه تميز است.(8)
تيمّم بر گِل در صورتى صحيح است كه امكان خشك كردن و تبديل آن به خاك نباشد و گرنه، خشك كردنِ گِل واجب است(9)( --> تيمّم).
نماز گزاردن در مكان نجس به شرط خشك بودن آن و پاك بودن محلّ سجده صحيح است.(10)
ملاك در نصاب غلاّتى كه زكات به آنها تعلّق مىگيرد، از قبيل گندم و خرما، خشك شده آنها است؛ بنابر اين، اگر ترِ آنها به حدّ نصاب برسد، امّا خشك شده آنها به حدّ نصاب نرسد، زكات واجب نمىشود(11)( --> زكات).
در جواز كندن درختان و گياهان خشكيده حرم( --> حرم)اختلاف است.(12)
خشك نكردن دست شسته، با حوله و مانند آن قبل از غذا و خشك كردن آن بعد از غذا مستحب است.(13)