«سُوءاً وَ ظَلَمْتُ نَفْسِى فَاغْفِر لِى وَ ارْحَمْنِى، إنَّهُ لايَغْفِرُ الذُّنُوبَ الاّ أنْتَ».

خواندن دعاى ياد شده هنگام شنيدن صداى خروس در هر زمان ديگر نيز وارد شده است.(5)

مسابقه دادن با خروس، با گرو گذارى حرام و بدون آن به قول برخى جايز است(6)( --> مسابقه).

نگهدارى خروس، بويژه خروس سفيدى كه تاجش داراى دو قسمت است در خانه مستحب است.(7)

دشنام دادن به خروس ـ به جهت خصلت هشدار دادن آن نسبت به وقت نماز ـ مكروه است.(8)

( --> پرنده)

خريدار --> بيع

خريد و فروش--> بيع

خَزّ:حيوانى دريايى.

خزّى كه موضوع احكام شرعى واقع شده، خزّ دريايى است؛ ليكن در ماهيّت آن اختلاف است.(1)بر اساس روايتى از امام صادق عليه السّلام، خز حيوانى چهارپا است كه از آب بيرون مى‌آيد، يا از آب گرفته مى‌شود و حياتش بستگى به آب دارد و اگر آب نيابد مى‌ميرد.(2)بسيارى از فقها همين معنا را برگزيده‌اند.(3)در روايتى ديگر از امام باقر عليه السّلام آمده است: خز حيوانى درنده است كه در خشكى تغذيه مى‌كند و به آب باز مى‌گردد. در روايتى ديگر از امام صادق عليه‌السّلام خز به سگ آبى تعريف شده است و در روايت چهارم، خز دو نوع دانسته شده است: نوعى داراى دندان نيش و نوعى ديگر بدون آن.(4)

برخى فقها گفته‌اند: از مجموع روايات به دست مى‌آيد كه خز، چهارپا و از نظر زيستى، خشكى ـ دريايى است؛ بدين معنا كه از آب بيرون مى‌آيد و در خشكى تغذيه مى‌كند و دوباره به آب بازمى‌گردد

• (1)بحارالانوار 83/ 219 ؛ مدارك‌الاحكام 3/ 167
• (2)وسائل الشيعة 4/ 360
• (3)تذكرة الفقهاء 2/ 469 ؛ جامع المقاصد 2/ 78 ؛ الروضة‌البهية 1/ 527 ؛ مفتاح الكرامة 3/ 230
• (4)وسائل الشيعة 24/ 191
• (5)وسائل الشيعة 6/ 34 ـ 35 ؛ المقنعة/ 121
• (6)مجمع الفائدة 10/ 171 ؛ جواهر الكلام 28/ 219 ـ 220
• (7)وسائل الشيعة 11/ 523 ـ 524 و 526
• (8)مفاتيح الشرائع 2/ 25 .