خذف، پرتاب سنگ ريزه در مسجد را به هرگونه، مكروه دانسته‌اند. برخى نيز مطلق خذف را ـ اعم از اينكه در مسجد باشد يا غير مسجد ـ مكروه دانسته اند.(3)

خرابى

خرابى: ويرانى و انهدام.

از آن در بابهاى طهارت، صلات، جهاد، تجارت، اجاره، شركت و وقف سخن گفته‌اند.

خراب كردن قبر مسلمان به خاك سپرده شده در قبرستان وقفى، با علم به پوسيدن بدن وى جايز است. قبر كسانى كه تعظيم آنان واجب است، مانند انبيا، ائمّه، امام زادگان، علما و شهدا، از اين حكم مستثنا و تخريب قبر آنها حرام است.(1)

بازسازى قبر پس از خرابى آن، جز قبور كسانى كه واجب التعظيم‌اند، كراهت دارد.(2)

خراب كردن مسجد حرام است؛ ليكن تخريب مسجد مشرف به ويرانى جايز و تجديد بناى آن مستحب است. در جواز تخريب مسجد براى توسعه اختلاف است. بسيارى قائل به جواز آنند(3)( --> مسجد).

از وظايف دولت اسلامى تخريب معبد جديد بنا شده از سوى اهل ذمّه( --> اهل ذمّه)در محلّ غير مجاز است؛ ليكن نسبت به معبد موجود كه مجاز به نگهدارى آن هستند، در صورت ويرانى آيا براى آنان تجديد بناى آن جايز است يا نه؟ مسئله اختلافى است.(4)

تخريب حصارهاى شهر و منازل كفّار هنگام جنگ با آنان جايز است.(5)

اگر خانه يا مغازه اجاره‌اى خراب شود، در صورتى كه مستأجر نتواند از آن هيچ استفاده‌اى ببرد و امكان درست كردن آن نيز نباشد، اجاره باطل مى‌گردد. امّا اگر اصل استفاده و درست كردن آن امكان پذير باشد، مستأجر به جهت فوت بعض منفعت، حقّ فسخ دارد و مى‌تواند اجاره را بر هم زند.(6)

هرگاه بناى مشترك ميان چند نفر، مانند ديوار، خراب شود و يكى از شركا تصميم به تعمير آن بگيرد، نمى‌تواند ديگر

• (1)العروة الوثقى 2/ 132 ـ 133 و 138 ـ 139 ؛ مصباح الهدى 7/ 42 ـ 43
• (2)جواهر الكلام 4/ 336 ـ 341
• (3)الحدائق الناضرة 7/ 299 ـ 300 ؛ جواهر الكلام 14/ 131 ـ 132 .
• (3)جامع المقاصد 2/ 155 ؛ جواهر الكلام 14/ 82 ـ 87 ؛ العروة الوثقى 2/ 404 ؛ مستند العروة (الصلاة) 2/ 237 ـ 238
• (4)جواهر الكلام 21/ 280ـ 284
• (5)65
• (6)27/ 310ـ 311