خادم --> استخدام

خار

خار: تيغ روى ساقه برخى گياهان.

عنوان ياد شده به مناسبت در باب حج به كار رفته است.

در حرمت كندن گياهان حرم( --> حرم)فرقى بين گياه خار دار و غير آن نيست.(1)

خارپشت

خارپشت: جوجه تيغى.

از احكام آن در بابهاى طهارت، حج و اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.

خار پشت جزء مسخ‌شدگان( --> مسوخ)و حرام گوشتان است؛ ليكن بنابر قول مشهور پاك مى‌باشد.(1)كفّاره كشتن جوجه تيغى در حال احرام( --> احرام)بنابر قول مشهور يك بزغاله است.(2)برخى قدما كفّاره آن را برّه نرى كه از شير گرفته شده و چرنده است دانسته‌اند.(3)

خارجى --> خوارج

خاريدن

خاريدن: ناخن يا چيزى مانند آن را بر جايى از بدن كشيدن.

از احكام آن در باب حج سخن گفته‌اند.

خاريدن سر يا بدن، بدون آنكه موجب خون آمدن گردد براى محرم جايز است.(1)در حرمت يا كراهت آن در صورتى كه موجب خون آمدن گردد، در غير حال ضرورت اختلاف است. بنابر قول به حرمت، ثبوت كفّاره نيز اختلافى است.(2)

ازاله مو از بدن بر محرم حرام است؛(3)ليكن خاريدن بدن، هرچند به طور اتفاق موجب كنده شدن مويى گردد، بنابر تصريح برخى حرام نيست.(4)خاراندن سر با ناخن بر محرم مكروه است، ليكن با سر انگشتان كراهت ندارد.(5)

• (1)مستند الشيعة 11/ 404 .
• (1)جواهر الكلام 6/ 81 ـ 83 و 36/ 296
• (1)تبصرة المتعلمين/ 91
• (2)20/ 243
• (2)جواهر الكلام 18/ 408 ـ 411
• (3)اشارة السبق/ 128 ؛ غنية النزوع/ 163 ؛ الكافى فى الفقه/ 206 .
• (3)377
• (4)381 ـ 382
• (5)سداد العباد/ 304 .