حين

حين: مدت زمان نامشخص.

عنوان ياد شده در باب نذر و قسم آمده است.

كسى كه نذر كرده حينى را روزه بگيرد، بدون آنكه زمان مشخصى را قصد كند، بايد شش ماه روزه بگيرد.(1)برخى، حكم ياد شده را به غير مورد نذر نيز تسرى داده‌اند، مانند اينكه قسم بخورد تا حينى با كسى سخن نگويد يا سوگند ياد كند بدهى فلانى را تا حينى بدهد. در اين موارد نيز مدت «حين» شش ماه خواهد بود.(2)ليكن برخى ديگر آن را نپذيرفته و گفته‌اند: اگر در اين گونه موارد مراد گوينده معلوم باشد، طبق آن عمل مى‌شود و اگر معلوم نباشد مبهم خواهد بود. در نتيجه در صورت قسم خوردن بر پرداخت دين تا حينى، زمان پرداخت تا قبل از وفات امتداد خواهد داشت.(3)

حيوان

حيوان: موجود زنده.

به هر موجود جاندار ـ اعم از انسان و غير انسان ـ حيوان اطلاق مى‌شود؛ ليكن كاربرد رايج و عمومى آن، موجود زنده غير انسان است كه در اينجا همين معنا مورد نظر است. از اين عنوان در بيشتر بابهاى فقه سخن رفته و موضوع احكامى قرار گرفته است كه به كليّات آن اشاره مى‌شود.

اقسام:حيوانات به لحاظ نوع به دريايى و خشكى، پرنده و غير پرنده، داراى خون جهنده و غير جهنده و به

• (1)مسالك الافهام 11/ 350 ـ 351 ؛ جواهر الكلام 35/ 402
• (2)الإنتصار/ 356 ـ 357 ؛ الخلاف 6/ 159 ؛ المبسوط 6/ 230
• (3)شرائع الاسلام 3/ 721 ؛ مسالك الافهام 11/ 285 .