پيشانى، كف دو دست، دو زانو و نوك انگشتان شصت پاها و بنابر قول برخى، نوك بينى.(8)برخى، تحنيط نوك بينى را مستحب دانسته‌اند. چنان كه برخى، تحنيط زير بغل، گودى گلو، زير زانو، مفاصل، كف پاها، پشت دستها و هر موضعى از بدن را كه عرق مى‌كند و بوى بد مى‌دهد مستحب دانسته‌اند.(9)مستحب است حنوط اضافى بر سينه ميّت نهاده شود.(10)داخل كردن كافور در چشم، گوش و بينى ميّت مكروه است.(11)

مقدار حنوط:مقدار واجب حنوط بنابر قول مشهور متأخران مسمّاى آن است. قول مقابل مشهور، وجوب يك درهم، به معناى عدم كفايت كمتر از آن است.(12)بنابر قول مشهور مبنى بر كفايت مسمّا، مستحب است مقدار كافور از يك درهم يا بنابر قول ديگر، از يك مثقال كمتر نباشد و افضل، چهار درهم يا بنابر قولى چهار مثقال و افضل از آن سيزده و يك سوم درهم است.(13)

آداب:آميختن حنوط با تربت امام حسين عليه السّلام مستحب است، ليكن نبايد به مواضع منافى با احترام ماليده شود.(14)نيز بنابر تصريح بعضى، مستحب است تحنيط از پيشانى آغاز گردد. ظاهر كلام برخى وجوب آن است.(15)

حَواصِل--> پليكان

حواله

حواله: عقدى خاص جهت انتقال دين از ذمّه‌اى به ذمّه‌اى ديگر.

تعريف ياد شده براى حواله بر اساس نظر مشهور است كه حواله به غير بدهكار را نيز صحيح مى‌دانند؛ امّا بنابر نظر برخى

• (10)جواهر الكلام 4/ 180 ـ 181 ؛ مستمسك العروة 4/ 198
• (11)العروة الوثقى 2/82 ؛ مستمسك العروة 4/197
• (12)جواهر الكلام 4/ 181
• (13)184 ـ 187
• (14)العروة‌الوثقى 2/ 82 ؛ مستمسك‌العروة 4/ 199
• (15)العروة الوثقى 2/ 82 ؛ مستمسك العروة 4/ 199 ؛ مصباح الهدى 6/ 251 .
• (8)المقنعة/ 78 ؛ المهذّب 1/ 61 ـ 62 ؛ منتهى المطلب 7/ 229
• (9)جواهر الكلام 4/ 179 ـ 180 ؛ العروة الوثقى 2/ 79 ـ 80 ؛ مستمسك العروة 4 / 186 ـ 190