نمازش باطل مى‌شود. ليكن اگر از روى سهو غلط بخواند، چنانچه پس از گذشت از محلّ آن متذكر گردد نمازش صحيح است و اگر پيش از آن يادش بيايد كلمه را به گونه صحيح اعاده مى‌كند.(2)( --> تجويد).

تكلّم عمدى به دو حرف معنا دار موجب بطلان نماز است. همچنين است تكلّم به دو حرف بى معنا (مهمل)؛ هرچند برخى در بطلان نماز به آن اشكال كرده‌اند. تكلّم عمدى به يك حرف معنا دار، مانند «قِ» ـ كه فعل امر از «وَقى» است ـ نيز موجب بطلان نماز است؛ هر چند برخى در اين صورت نيز در بطلان نماز به آن ترديد كرده‌اند. بعضى تكلّم به يك حرف مهمل را نيز موجب بطلان نماز دانسته‌اند.(3)

ديات:اگر كسى به جنايت بعض زبان ديگرى را قطع كند؛ به گونه‌اى كه وى نتواند برخى حروف را ادا نمايد، ديه او بر حسب حروف بيست و هشت گانه تعيين و محاسبه مى‌گردد( --> حروف معجم)؛ بدين گونه كه ديه به حروف ياد شده توزيع مى‌شود و آسيب ديده به نسبت حروفى كه قدرت بر تكلّم آنها را از دست داده، ديه دريافت مى‌كند؛(4)ليكن اگر حرفى را ناقص ادا كند، به ميزان نقصان مى‌تواند ارش( --> ارش)بگيرد.(5)

( --> حروف حلقى)( --> حروف شمسى)( --> حروف قسم)( --> حروف قمرى)( --> حروف مبانى)( --> حروف متجانس)( --> حروف يرملون)

حركت: تكان خوردن، جابه جا شدن، مقابل سكون/ هر يك از سه نشانه نوشتارى زير، زبر و پيش.

از حركت به معناى نخست در بابهاى طهارت، صلات، حج و صيد و ذباحه سخن گفته‌اند.

هنگام تلقين ميّت، مستحب است با دست راست شانه راست ميّت و با دست چپ شانه چپ او را گرفته و دهان را به

• (2)9/ 286 ـ 288 ؛ العروة‌الوثقى 2/515 ؛ مهذّب‌الاحكام 6/ 317 ـ 318
• (3)العروة الوثقى 3/ 9 ـ 10 ؛ مستمسك العروة 6/ 542 ـ 544 ؛ مستند العروة (الصلاة) 4/ 462 ـ 465
• (4)جواهر الكلام 43/ 210 ـ 216
• (5)217 .