responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 3  صفحه : 277

حديث منقطع به معناى اخص حديثى است كه از وسط سلسله سند آن يك راوى و يا ـ به قول برخى ـ بيشتر از يك راوى افتاده باشد. حديث منقطع از اقسام حديث مرسل است(1)( --> حديث مرسل).

( --> خبر واحد)

حديث موثّق

حديث مُوَثَّق: از اقسام خبر واحد.

حديث موثّق از اصطلاحات علم درايه است.

حديثى را موثّق گويند كه راويان آن به رغم فساد و انحراف اعتقادى، همچون واقفى( --> واقفيه)يا از عامه بودن( --> مخالف)، از سوى اماميه توثيق شده باشند، يا حديثى كه بعض راويان آن چنين و بعض ديگر، امامى و عادل يا ممدوح باشند. حديث موثّق، حديث قوى( --> حديث قوى)نيز ناميده شده است.(1)

در اينكه خبر موثّق مطلقا حجّت است يا مطلقا حجّت نيست و يا در صورت عمل مشهور به مفاد آن حجّت است و در غير آن صورت حجّت نيست، بين متأخران اختلاف است.(2)

( --> خبر واحد)

حديث موضوع

حديث موضوع: حديث جعلى.

حديث موضوع ـ كه اصطلاحى در علم درايه است و ـ حديثى را گويند كه به دروغ به معصوم عليه السّلام نسبت داده شده باشد. ساختگى بودن حديثى گاه با اقرار جعل كننده آن و گاهى از قراين و شواهد معلوم مى‌شود.(1)

حديث موقوف

حديث موقوف: حديث نقل‌شده از اصحاب بدون اتصال به معصوم عليه السّلام.

حديث موقوف ـ از اصطلاحات علم درايه ـ حديثى را گويند كه سلسله اِسناد آن به راوى ختم مى‌شود و به معصوم عليه السّلام منتهى نمى‌گردد؛ چنان كه در برخى روايات، ديده مى‌شود كه راويان در اِسناد


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 3  صفحه : 277
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست