حديث مُستَفيض: از اقسام خبر واحد( -->استفاضه).

( --> خبر واحد)

حديث مُسنَد: از اقسام خبر واحد.

اين عنوان از اصطلاحات علم درايه است.

به حديثى مسند اطلاق مى‌كنند كه سلسله سند آن ـ بدون افتادگى راوى ـ تا معصوم عليه السّلام ذكر شده باشد؛ بدين گونه كه راوى بدون واسطه، حديث را از راوى پيشين گرفته و نقل كرده تا به معصوم عليه السّلام رسيده است.

از حديث مسند به حديث متّصل، موصول و مُعَنعَن نيز تعبير كرده‌اند؛ در برابر حديث منقطع( --> حديث منقطع). حديث مسند از اقسام مشترك بين چهار قسم اصلى حديث است.(1)

( --> خبر واحد)

حديث مشهور: از اقسام خبر واحد.

عنوان حديث مشهور ـ كه از اصطلاحات علم درايه است ـ بر حديثى اطلاق مى‌شود كه راويان آن در هر طبقه بيش از سه نفر باشند، بنابر اين تعريف، حديث مشهور مرادف حديث مستفيض خواهد بود( --> استفاضه). ليكن گاهى حديث مشهور بر حديثى اطلاق مى‌شود كه راويان آن بسيار است.(1)همچنين حديث مشهور بر حديثى كه عمل به آن بين فقها اشتهار يافته نيز اطلاق مى‌شود.(2)

برخى، حديث مشهور را حديثى دانسته‌اند كه راويان آن در همه طبقات يا بعض طبقات بيش از سه نفر باشند. بنابر اين تعريف، حديث مشهور اعم از حديث مستفيض خواهد بود.(3)

در صورت تعارض بين مفاد دو روايت، روايتى كه راويان آن بيشتر است بر روايتى كه راويان كمترى آن را روايت كرده‌اند( --> حديث شاذّ)مقدم مى‌شود؛ بنابر اين، شهرت روايى( --> شهرت)

• (1)وصول الاخيار/ 100 .
• (1)وصول الاخيار/ 99 ؛ شرح البداية فى علم الدراية/ 70
• (2)ذكرى الشيعة 1/ 48 ؛ مهذّب‌البارع 1/ 66 ؛ مدارك الاحكام 8/ 479
• (3)نهاية الدراية (سيدحسن صدر)/ 158