حِداد: ترك زينت در عدّه وفات.

حداد عبارت است از ترك آنچه زينت به شمار مى‌رود و زنان به طور معمول در مجالس جشن و عروسى، خود را بدان مى‌آرايند؛ خواه در بدن باشد، مانند سرمه كشيدن، كرم ماليدن و سرخ كردن گونه‌ها، و يا در لباس، مانند پوشيدن لباسهاى شاد و زيور آلات.(1)البته زينت از عناوين اعتبارى و نسبى است و بر حسب اشخاص، زمانها و مناطق متفاوت است.(2)از اين عنوان در باب طلاق سخن گفته‌اند.

حداد بر زن شوهر مرده در ايّام عدّه وفات( --> عدّه)واجب است؛(3)ليكن نظافت كردن بدن با مسواك زدن، حمام كردن، شانه زدن، ناخن گرفتن و سكونت در خانه مجلّل و مانند آن جايز است.(4)در حكم ياد شده فرقى بين زوجه مسلمان و ذمّى ـ كه با مرد مسلمان ازدواج كرده ـ ، بالغ و نابالغ، و زوجه به عقد دائم و موقّت نيست. برخى، حداد را بر نابالغ واجب ندانسته‌اند. در وجوب حداد بر كنيزِ شوهر مرده اختلاف است.(5)بنابر قول مشهور، حداد واجب تعبّدى است، نه شرطى؛ بنابر اين، اخلال به آن موجب بطلان عدّه نخواهد بود.(6)

حدّ اصغر:تازيانه(-->تازيانه).

حدّ اكبر:رَجم(-->رجم).

حِدَأة: پرنده‌اى شكارى.

از آن به مناسبت در باب حج، تجارت و اطعمه و اشربه نام برده‌اند.

حدأة از پرندگان وحشى حرام گوشت است.(1)

پرتاب كردن سنگ و مانند آن به سوى حدأة براى محرم جايز است؛ هرچند

• (1)جواهرالكلام32/ 276 ـ277
• (1)كتاب السرائر 3/ 104 ؛ الدروس الشرعية 3/ 11
• (2)280 ـ 281
• (3)276
• (4)281
• (5)281 ـ 283
• (6)283 .