1. تعداد آنان دو برادر يا بيشتر، يا يك برادر و دو خواهر، يا چهار خواهر با مادر باشد.

2. بنابر مشهور، قاتل يا كافر و يا برده نباشند.

3. برادران يا خواهران پدرى و مادرى يا پدرى باشند، نه مادرى.

4. بنابر مشهور، پدر نيز زنده باشد.

5 . برادران يا خواهران، متولد شده باشند.(4)

حج بذلى: حجى كه هزينه آن را ديگرى پرداخت كند.

به بذل كننده «باذل» و به كسى كه به او بذل مى‌گردد «مبذول له» گفته مى‌شود و از آن در باب حج سخن رفته است.

حصول استطاعت:آيا با بذل هزينه حج از سوى ديگرى ـ به اينكه بگويد: با خرج من حج بگزار يا پول حج را در اختيار او قرار دهد ـ استطاعت( --> استطاعت)حاصل مى‌شود؟ قول مشهور ـ بلكه بر آن ادعاى اجماع شده ـ حصول استطاعت است. در اين صورت، اگر مبذول له بذل را نپذيرد حج بر ذمّه او مستقر مى‌شود. البتّه اگر قبول بذل مستلزم منت گذارى بذل كننده و هتك بذل شونده گردد، به تصريح برخى، قبول آن واجب نيست.(1)همچنين اگر قبول بذل و حج گزاردن موجب اخلال در روند زندگى وى شود.(2)

در حصول استطاعت و وجوب حج با بذل، تفاوتى بين بذل عين آنچه در حج بدان نياز است و بين بذل قيمت آن نيست؛ چنان كه تفاوتى بين بذل به گونه اباحه محض، بدون تمليك و بين بذل تمليكى نيست.(3)برخى قدما، حج بذلى را تنها در بذل تمليكى واجب دانسته‌اند(4)و برخى متأخران، وجوب حج بذلى را به صورت بذل عين مايحتاج، از قبيل توشه و مركب اختصاص داده‌اند.(5)

حج بذلى از حَجة الاسلام كفايت مى‌كند؛ بنابر اين، اگر مبذول له پس از گزاردن حج مستطيع شود حج بر او واجب نخواهد بود.(6)

• (1)مناسك حج (مراجع)/ 32 ـ 33
• (2)33
• (3)جواهر الكلام 17/ 263 ـ 266
• (4)جواهر الكلام 39/ 83 ـ 89 .
• (4)كتاب السرائر 1/ 517
• (5)حاشية شرائع الاسلام/ 220
• (6)جواهر الكلام 17/ 267 ؛ معتمد العروة 1/ 175