حبوبات به دانههاى گياهانى مانند لوبيا، عدس، نخود و ماش كه در پختن غذا از آنها استفاده مىشود، اطلاق مىگردد و از آن در بابهاى طهارت، صلات، زكات، تجارت، دين، غصب و حدود سخن رفته است.
طهارت:به گفته برخى، براى تطهير حبوبات نجس شده، مانند برنج و ماش، آنها را در پارچهاى قرار داده و در آب كرّ( --> آب كرّ)فرو مىبرند و در صورت نفوذ نجاست در باطن آنها، آن قدر در آب مىماند كه آب پاك در باطن آن نفوذ كند. برخى، تطهير باطن مثل حبوبات را غير ممكن دانستهاند.(1)