حائض --> حيض

حائض متّهم:حائض ناپرهيز از نجاسات.(1)

عنوان ياد شده در باب طهارت به كار رفته است.

استفاده از سؤر( --> سؤر)حائض متهم، در وضو گرفتن، نوشيدن و مانند آن مكروه است. برخى، حكم ياد شده را به متهم و غير متهم تعميم داده‌اند.(2)بعضى نيز گفته‌اند: مقتضاى نصوص، اختصاص كراهت به وضو است؛ بنابر اين، استفاده از سؤر حائض در غير وضو كراهت ندارد.(3)

( --> حيض)

حائك: بافنده( --> بافندگى).

حائل: مانع بين دو چيز/ زن غير آبستن، مقابل حامل( --> آبستنى).

از احكام آن به معناى نخست در باب طهارت و صلات سخن رفته است.

طهارت:در اعضاى وضو، غسل و تيمّم در حال اختيار نبايد حائلى باشد؛ ليكن در حال اضطرار، مانند تقيّه( --> تقيّه)، ترس از دشمن، سرما و زخم بودن عضو، وجود حائلى از قبيل جوراب، كفش و پارچه روى زخم( --> جبيره)مانعى ندارد.(1)

موهاى روى پا چنانچه مانع مسح پوست باشد، حائل محسوب مى‌گردد و مسح بر آن صحيح نيست. برخى موى روى پا را حائل ندانسته‌اند.(2)

صلات:نماز زنى كه جلوتر از مرد يا برابر او ايستاده با وجود حائل يا فاصله بين آن دو به مقدار ده ذراع، صحيح است. در صورت عدم حائل و فاصله لازم در حرمت يا كراهت اين عمل، اختلاف است.(3)

• (1)الحدائق الناضرة 1/ 423
• (1)مستند الشيعة 2/ 117 ـ 118 ، 131 و 3/ 436 و 491 ؛ جواهر الكلام 2/ 204 ـ 206 ، 232 و 236 ـ 245 ؛ توضيح المسائل مراجع 1/ 222 م 377
• (2)422 ؛ جواهر الكلام 1/ 377 ـ 380
• (2)الحدائق الناضرة 2/ 312 ـ 313 ؛ جواهر الكلام 2/ 234
• (3)الحدائق الناضرة 1/ 420 و 423 .
• (3)جواهر الكلام 8/ 319 و 322 ؛ مستند الشيعة 4/ 411