تصريح كرده‌اند كه خوردن علف به مقدار كم ـ حتى يك روز ـ نيز موجب از بين رفتن وصف سائمه خواهد بود؛ ليكن برخى ديگر تا مدت يك ماه را نيز مضر ندانسته و بعضى ديگر در مسئله ترديد كرده‌اند.(1)

در صدق عنوان سائمه بر حيوانى كه در زمين ملكى مى‌چرد، اختلاف است. پرداخت مال در قبال استفاده از چراگاههاى عمومى مانع از صدق سائمه بودن حيوان نمى‌گردد.(2)

پرداخت زكات ماديانى كه در طول سال در چراگاه مى‌چرد، مستحب است. مقدار زكات آن براى هر رأس از نوع تازى دو دينار و از نوع غير تازى يك دينار است.(3)

حج:كندن گياه حرم( --> حرم)بر محرم حرام است؛ ليكن وى مى‌تواند مركب خود را در حرم رها كند تا در علف زارهاى آن بچرد.(4)كفّاره كشتن يكى از پرندگان قَطا (مرغ سنگ خوار)، كبك و دُرّاج (مرغ رنگين تاج) در حال احرام، برّه نرى است كه از شير گرفته شده است و مى‌چرد.(5)

رهن:تصرف در رهن جايز نيست مگر براى نگهدارى و اصلاح آن، مانند چرانيدن حيوان.(6)

نكاح:فراهم كردن نيازمنديهاى حيوانات مملوك انسان بر مالك آنها واجب است. از جهت خوراك، كافى است كه حيوان را براى چريدن در علف زار رها كند.(7)

( --> چوپان)( --> چراگاه)

چسباندن: متصل كردن دو يا چند چيز به يكديگر.

از احكام آن در باب صلات و حج سخن گفته‌اند.

صلات:چسباندن انگشتان دست به يكديگر، جز انگشت ابهام، در حال تكبيرة الإحرام،(1)سجده،(2)تشهّد،(3)قنوت(4)و نيز همه انگشتان در حال قيام،(5)مستحب است.

• (1)الحدائق الناضرة 12/ 78 ـ 80 ؛ جواهر الكلام 15/ 92 ـ 95 ؛ مستمسك العروة 9/ 90 ـ 91
• (1)جواهر الكلام 9/ 236 ـ 237
• (2)جواهر الكلام 15/ 96 ـ 97 ؛ مستند العروة (الزكاة)/ 210 ـ 211
• (2)10/ 388
• (3)جواهر الكلام 15/ 292 ـ 293
• (3)العروة الوثقى 2/ 590
• (4)18/ 420
• (4)جواهر الكلام 10/ 368
• (5)20/ 242
• (5)9/ 282
• (6)توضيح المسائل مراجع 2/ 415
• (7)جواهر الكلام 31/ 395 .