بنابر نظر گروهى از فقها هرگونه تصرف در ملك خود از سوى مالك، جايز است، هرچند مستلزم وارد آمدن زيان به ملك مجاور باشد؛ ليكن برخى، جواز را منوط به عدم اضرار به ملك ديگرى دانستهاند. بنابر قول نخست، احداث چاه فاضلاب در نزديكى چاه آب همسايه هرچند موجب فاسد شدن آب آن گردد جايز است، بر خلاف قول دوم.(3)
خانهاى كه اجاره داده مىشود بايد براى مستأجر قابل استفاده باشد. بنابر اين، در صورت پر بودن چاه فاضلاب آن، بر موجر واجب است آن را تخليه كند و چنانچه از اين كار خود دارى ورزد، به گونهاى كه بر اثر آن منفعت قابل توجهى از مستأجر فوت شود، وى مىتواند اجاره را برهم بزند؛ بلكه به گفته برخى، صرف اطلاع مستأجر از پر بودن چاه، مجوز فسخِ عقد اجاره از سوى او خواهد بود.
اگر در اثناى مدت اجاره به سبب استفاده مستأجر، چاه فاضلاب پر شود، در اينكه تخليه آن بر موجر واجب است يا مستأجر اختلاف است.(4)
امروزه در بسيارى از كشورها آبهاى زايد را با دستگاههاى پيشرفته، تصفيه و به آب صاف و قابل شرب تبديل مىكنند. برخى فقها متعرض آن شده و در بيان حكم مسئله گفتهاند: اگر حالت قبلى فاضلاب تصفيه شده نجاست باشد بعد از تصفيه نيز محكوم به نجاست است، مگر آنكه در پرتو عمليات بازيابى، استحاله( --> استحاله)تحقق يابد و يا بعد از تصفيه به آب پاك معتصم( --> اعتصام)متصل شود كه در هر دو صورت پاك خواهد بود و اگر نجس بودن حالت قبلى معلوم نباشد مطلقا پاك است.(5)
چاه فخ
چاه فَخّ: چاهى در يك فرسخى مكّه در راه مدينه.
اين عنوان در باب حج آمده است.
مستحب است حاجى براى دخول مكّه با آب چاه ميمون و يا فخّ غسل كند.(1)