عنوان ياد شده به مناسبت در بابهاى صلات، خمس، حج، احياء موات، حدود و قصاص به كار رفته است.
صلات:خواندن نمازهاى واجب با جماعت مستحب است(1)(--> نماز جماعت).
از شرايط نماز جمعه گزاردن آن با جماعت است(2)(--> نماز جمعه).
مستحب است در برخورد دو گروه با يكديگر، گروهى كه تعدادشان كمتر است بر گروه ديگر سلام كنند.(3)
خمس:چنانچه گروهى به صورت مشترك، معدن يا گنجى را استخراج كنند، در صورتى كه سهم هر يك به حدّ نصاب برسد، پرداخت خمس بر او واجب است؛ ليكن اگر مجموع سهام به حد نصاب برسد، آيا اخراج خمس آن بر سهامداران واجب است يا نه؟ مسئله اختلافى است.(4)
حج:اگر جمعى كه مُحرمند به صورت مشترك حيوانى را صيد كنند(5)يا گروهى كه محرم نيستند، حيوانى را در حرم(--> حرم)صيد كنند، بر عهده هر كدام يك كفّاره ثابت است.(6)برخى، در فرض دوم، در ثبوت كفّاره مستقل براى هر نفر، ترديد كردهاند.(7)
احياء موات:گروهى كه به طور مشترك و به قصد مالكيت، كانالى مىكنند تا آب در آن جريان يابد، نسبت به آن حق اولويت پيدا مىكنند و اگر آن را به دهانه آب متصل كنند، به گونهاى كه آب بتواند در آن جارى شود، به طور مشاع مالك آن مىشوند.(8)
حدود:چنانچه فردى، گروهى را يك به يك قذف(--> قذف)كند، در ازاى قذف هر فردى، حدّ قذف بر او ثابت مىشود، و اگر همه را ـ به صورت گروهى ـ با يك لفظ قذف نمايد، در صورتى كه همه با هم از او شكايت كنند، يك حدّ بر او جارى مىشود؛ اما اگر يكايك مطالبه حدّ كنند، در ازاى مطالبه هر فرد، يك حدّ بر قذف كننده جارى مىشود.(9)
گروهى كه وارث حدّ قذف هستند، با عفو بعض آنان، حدّ از قذف كننده ساقط نمىشود و افراد باقى مانده ـ حتى اگر يك نفر باشد ـ حقّ مطالبه آن را دارند.(10)