است(-->ديات). هر حلّه دو پارچه از برد يمانى مى‌باشد.(7)

برذون

بِرْذَون:اسب تاتارى (مقابل اسب تازى).

برذون در كاربرد خاصّ آن به اسبى اطلاق مى‌شود كه از طرف پدر و مادر غير عربى است؛ ليكن در كاربرد عام، مقابل عتيق(-->عتيق)قرار دارد و اسبانى را هم كه از يك طرف (پدر يا مادر) غير عربى باشند دربر مى‌گيرد.(1)به اسب غير عربى از طرف پدر «مُقْرِف» و از طرف مادر «هَجين» گفته مى‌شود.(2)اين عنوان به مناسبت در باب زكات و سبق و رمايه به كار رفته است.

دادن زكات ماديانى كه يك سال از زمان مالكيت آن گذشته و در طول سال در چراگاه طبيعى چريده، مستحب است. مقدار آن يك دينار(-->دينار)براى هر رأس اسب غيرعربى و دو دينار براى اسب تازى است.(3)

از شرايط مسابقه با حيوانات، تساوى آنها در جنس است. صحّت مسابقه در فرض تساوى دوحيوان در جنس و تفاوت در وصف،مانند اسب تازى و اسب تاتارى، اختلافى است(4)(-->مسابقه).

(-->اسب)

برزه

بَرْزَه: زن بيرون رونده از خانه.

«برزه» به زنى اطلاق مى‌گردد كه براى تأمين نيازهاى زندگى خود از منزل بيرون مى‌رود و چه بسا در اين رابطه با مردان نيز مجالست و برخورد داشته باشد. اصطلاح مقابل آن «مُخَدَّره» است كه جز براى امرى ضرور بيرون نمى‌رود.(1)

از آن در باب لعان و قضاء سخن رفته است.

حكم زن برزه از جهت حضور در دادگاه براى قسم خوردن در لعان(-->لعان)و جز آن، حكم مرد است و اگر در شهرى ديگر ساكن باشد درصورت درخواست

• (1)المبسوط 8/ 156
• (1)مسالك الافهام 1/ 408
• (2)الروضة‌البهية 2/ 15
• (3)جواهر الكلام 15/ 292
• (4)28/ 227 ؛ مسالك الافهام 6/ 94 .
• (7)جواهر الكلام 43/ 4 .