خواهر ولايت(-->ولايت)ندارد؛ ليكن مستحب است دختر درصورت نبودن پدر و جدّ، برادر خود را در امر ازدواج خويش وكيل كند و درصورت تعدّد آنان برادر بزرگتر را به وكالت برگزيند.(4)
برادر،خواه نسبى يا رضاعى(-->رضاع)از محارم به شمار مىرود و ازدواج او با خواهر خود ـ اعم از نسبى و رضاعى ـ و نيز دختر برادر، حرام و با خواهر برادر كه ـ آن خواهر ـ از پدر و مادر ديگرى باشد مكروه است.(5)نفقه برادر (خرجى دادن به وى) مستحب است.(6)زنى كه برادر يا برادر شوهر خود را شير داده شوهرش بر او حرام نمىشود؛(7)البتّه برخى قائل به حرمت شدهاند.(8)
برادر و اجداد ميّت در ارث، از طبقه دوم به شمار مىروند كه درصورت عدم وجود وارث طبقه اوّل، از ميّت ارث مىبرند(-->ارث). شهادت فرد به نفع يا زيان برادر خويش پذيرفته و نافذ است و برادرى مانع پذيرش آن نيست.(9)
برادرزاده
برادرزاده:فرزند برادر.
از آن در باب نكاح و ارث سخن رفته است.
نكاح:برادرزاده و فرزندان وى ـ اعمّ از نسبى و رضاعى(-->رضاع)ـ مَحرم انسان هستند و ازدواج با آنان حرام است.(1)ازدواج با عمّه زوجه مشروط به اذن برادرزاده وى (زوجه) نيست.(2)ازدواج با برادرزاده زوجه بدون اجازه وى حرام است و در صورت اجازه نگرفتن در اينكه عقد باطل است يا صحيح، ليكن زوجه بين امضاى عقد و فسخ آن و يا فسخ عقد خود بدون طلاق، مخيّر مىباشد و يا وى تنها بين امضاى عقد جديد و فسخ آن مخيّر است، اختلاف مىباشد.(3)
هرگاه زنى از شير متعلّق به شوهرش برادرزاده خود را شير دهد، بر شوهر حرام نمىگردد. برخى آن را سبب حرمت دانسته و گفتهاند زن به سبب شيردادن به برادرزاده