قربان(9)و نيز بنيان نهادن قياس(-->قياس)، استحسان(-->استحسان)و مصالح مرسله(-->استصلاح)به عنوان ادلّه استنباط احكام شرعى.

وجوب مبارزه با بدعت:مقابله با بدعت به اظهار علم، بر عالمان دينى، واجب و كتمان علم، جز در موارد تقيّه(-->تقيّه)و خوف حرام است. در روايات آمده است: «اگر عالم، به رويارويى با بدعتها برنخيزد و دانش خود را ـ به منظور روشن كردن افكار عمومى ـ عرضه نكند، دچار نفرين خداوند مى‌شود.»(10)

بيزارى جستن از بدعت‌گذاران و ترك تعظيم آنان و نيز بر حذر داشتن مردم از نزديك شدن و ارتباط با ايشان، واجب است. از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله نقل شده است كه: «چنانچه پس از من با بدعت گذاران برخورد كرديد، از آنان بيزارى بجوييد و آنان را بسيار دشنام دهيد و به بدى ياد كنيد تا در اسلام طمع فساد انگيز نورزند و نيز مردم را از ايشان بر حذر داريد كه تحت تأثير بدعتهاى آنان قرار نگيرند». در حديثى ديگر آمده است: «هركس نزد بدعت گذارى برود و او را تعظيم نمايد، سعى در نابودى اسلام كرده است.»(11)

بدل

بَدَل: جايگزين تكليف اوّلى يا مال تلف شده.

در بابهاى طهارت، صلات، صوم، حج، تجارت و كفّارات از آن ياد شده است.

بدل يا در تكاليف است يا در اموال.

1. بدل در تكاليف:بدل در تكاليف عبارت است از تكليفى كه هنگام ناتوانى از انجام دادن تكليف نخست از سوى شارع جايگزين آن مى‌شود كه از آن به بدل شرعى، بدل اضطرارى و بدل طولى ـ كه در طول مُبْدَل قرار دارد ـ تعبير مى‌شود.اين نوع بدل اختصاص به تكاليف عبادى دارد كه در ذيل به نمونه‌هايى از آن اشاره مى‌كنيم.

• (10)وسائل الشيعة 16/ 269
• (11)267 .
• (9)جواهر الكلام 11/ 397