ثَنَويّه:معتقدان به دو مبدأ نور و ظلمت در عالم هستى.
ثنويّه گروهى هستند كه در نظام هستى به دو اصل و دو مبدأ معتقدند: مبدأ نور و خوبيها و مبدأ ظلمت و بديها. مجوس ـ كه معتقدند فاعل خير، يزدان و فاعل شرّ، اهريمن و شيطان است ـ از اين گروه بهشمار مىروند(1)(-->مجوسى).
اعتقاد به ثنويّت، شرك و معتقد به آن مشرك است(2)(-->كفر).
ثنىّ
ثَنىّ: شتر پنج ساله، بز و گاو يك ساله.
تعريف ثنىّ يا ثنيّه به معناى يادشده مشهور ميان فقها است. مشهور اهل لغت(1)و برخى از فقها به تبعيّت از آنان،(2)ثنىّ را در گاو و بز به حيوان دو ساله تعريف كردهاند. از اين عنوان در باب زكات و حج سخن رفته است.
بزى كه جهت زكات پرداخت مىشود بنابر مشهور نبايد كمتر از ثنىّ باشد(3)و نيز در حج، كشتن شتر، گاو يا بز كمتر از ثنىّ كفايت از قربانى نمىكند.(4)
ثنيّه كداء
ثَنيّه كَداء:بخش بالاى مكّه مكرّمه.
ثنيّه به حدّ فاصل بين دو كوه كه مرز خروجى شهر است گفته مىشود. ثنيّه كَداء (به فتح كاف و الف ممدوده) به بخش بالاى شهر مكّه؛ منطقهاى كه از آن به سوى قبرستان مَعْلات يا حُجون سرازير مىشوند و ثنيّه كُدى (به ضمّ كاف و الف مقصوره) به قسمت پايين مكّه گفته مىشود.(1)از اين عنوان در باب حج سخن رفته است.
كسانى كه به مكّه مشرف مىشوند مستحب است از بالاى شهر وارد و از پايين آن خارج شوند. برخى اين حكم را به كسانى كه از راه مدينه به مكّه مىروند اختصاص دادهاند.(2)