responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 676

تير

تير: از ابزار جنگ و شكار.

از آن به مناسبت در بابهايى مانند جهاد، سبق و رمايه و صيد و ذباحه سخن رفته است.

تير از آن جهت كه جزء ابزار جنگى است احكامى مانند جواز تهيّه از بيت المال دارد(-->ابزار جنگى)؛ و از آن جهت كه از آلات صيد و شكار است احكام خاصّى همچون اعتبار بُرندگى و تيزى دارد(-->آلات صيد)(-->تذكيه).

مسابقه تيراندازى حتى با شرط بندى مشروع است(-->رمايه).

تيراندازى -->رمايه

تيز

تيز: مقابل كُند.

تيز به آلتى گفته مى‌شود كه صفت برندگى دارد و از آن به مناسبت در باب صيد و ذباحه و قصاص سخن رفته است.

تذكيه:ذبح يا نحر حيوان با ابزارى از جنس آهن برنده، مانند كارد تحقق مى‌يابد و در موارد عدم دسترسى به آن و بيم تلف شدن حيوان، با هر وسيله برنده، مانند شيشه و سنگ تيز صحيح است.(1)

تيز كردن آلت ذبح پيش از ذبح، مستحب است(-->آلات تذكيه).(2)

حيوان شكار شده با اسلحه در صورتى حلال است كه كشتن آن به سبب تيزى و برندگى و فرورفتن گلوله در بدن آن باشد(-->آلات صيد).(3)

قصاص:آلت قصاص(-->آلات قصاص)واجب است تيز باشد تا موجب آزار و شكنجه زياد قصاص شونده نشود.(4)

تيس

تيس: بز نر يك ساله.(1)

عرب، ماده بز يك ساله را «عَنْز» و نر آن را «تيس» مى‌خواند. از آن به مناسبت در باب حج ياد شده است.


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 676
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست