داشتن ديگران بر آنان در اين قلمرو، در واقع خروج از دايره محبّت محسوب مى‌شود.(6)

اين همه تأكيد و اهتمام به مسئله تولّى در متون دينى براى اين است كه محبّت به اهل بيت عليهم السّلام و پذيرش ولايت ايشان در واقع، محبّت به خدا و پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله و قبول ولايت خدا و رسول او است. چنان‌كه دشمنى با آنان، دشمنى با خدا و رسول و انكار ولايت ايشان، انكار ولايت خدا و رسول و دخول در ولايت شيطان است.(7)از عنوان تولّى به مناسبت در باب طهارت و صلات سخن رفته است.

تولّى همراه تبرّى ـ كه مفهوم متضاد و مخالف آن است ـ از واجبات(8)و بلكه مهم‌ترين ركن اسلام(9)و تحقق‌بخش ايمان(-->ايمان)است(10)و از امورى است كه به محتضر(-->احتضار)و ميّت، تلقين مى‌شود.(11)

(-->تبرّى)

توليه

توليه: واگذار كردن كارى يا اعطاى منصبى به كسى/ معامله كالا بر اساس قيمت تمام شده براى فروشنده(-->بيع توليه).

از توليه به معناى نخست در بابهاى طهارت، هبه و قضاء سخن رفته است.

بنابر مشهور در افعال وضو، غسل و تيمّم در صورت امكان، مباشرت واجب است و در حال اختيار ـ بدون اقتضاى ضرورت ـ توليه در آن جايز نيست.(1)مراد از توليه، مباشرت دادن ديگرى در ريختن آب بر اعضا در وضو يا غسل و زدن دست بر خاك و كشيدن آن بر صورت و دستها در تيمّم است. مباشرت در تهيّه مقدّمات طهارت حتى ريختن آب بر كف دست وضو گيرنده يا غسل كننده، مشمول حكم يادشده نيست؛

• (1)مختلف الشيعة 1/ 301 ؛ الحدائق الناضرة 2/ 362
• (10)البيان/ 241
• (11)كشف الغطاء 2/ 251 و 289 .
• (6)الشهاب الثاقب/ 144
• (7)بحار الانوار 27/ 88 و 136
• (8)بدايع الكلام/ 264 ؛ مرآة العقول 8/ 259 ؛ وسائل الشيعة 16/ 176 ؛ التعليقة على المكاسب 1/ 232
• (9)الحدائق الناضرة 18/ 423