از آن به مناسبت در باب حج و اطعمه و اشربه سخن رفته است.
از شرايط تحقق استطاعت(-->استطاعت)داشتن توشه رفت و برگشت ـ اعم از خوردنى، نوشيدنى، پوشيدنى و ديگر امكانات لازم سفر ـ مطابق شأن حاجى است؛ چه عين آن را داشته باشد يا پول آن را و چه خود، مالك آن باشد يا ديگرى آن را به وى بذل كرده باشد، مانند آنكه ديگرى بگويد: هزينه حج تو و نيز هزينه خانوادهات را تا زمان بازگشت از سفر حج تأمين مىكنم.(1)
از مستحبات سفر، داشتن توشه و توشه نيكو فراهم كردن و وسعت دادن در آن بويژه در سفر حج و بذل آن به همسفران است؛ ليكن در سفر زيارتى كربلا ـ براى كسانى كه در نزديكى كربلا سكونت دارند، مانند مردم عراق ـ برداشتن غذاى خوب مكروه است.(2)
خوردن ميته و نيز توشه برداشتن آن هنگام ضرورت جايز است.(3)
تَوَصُّلى -->تعبُّدى
توفير
توفير: انبوه و زياد كردن چيزى.
از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات، حج و نكاح ياد شده است.
توفير مو:بلند گذاشتن محاسن مستحب است، ليكن افزون بر يك قبضه از چانه ـ به لحاظ طول ـ كراهت دارد(1)(-->ريش). در استحباب بلند گذاشتن موى سر يا تراشيدن آن، اختلاف است.(2)بنابر مشهور براى كسى كه قصد حج دارد بلند گذاشتن موى سر از ابتداى ذيقعده مستحب است. از اوّل ذيحجّه بر اين استحباب تأكيد شده است. برخى، حكم يادشده را مقيّد به حج تمتّع(-->حج تمتّع)كردهاند.
همچنين بلند گذاشتن موى سر براى عمره گزار از يك ماه قبل از انجام دادن