responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 665

توشه

توشه: زاد راه و خوراك و پوشاك لازم در سفر.

از آن به مناسبت در باب حج و اطعمه و اشربه سخن رفته است.

از شرايط تحقق استطاعت(-->استطاعت)داشتن توشه رفت و برگشت ـ اعم از خوردنى، نوشيدنى، پوشيدنى و ديگر امكانات لازم سفر ـ مطابق شأن حاجى است؛ چه عين آن را داشته باشد يا پول آن را و چه خود، مالك آن باشد يا ديگرى آن را به وى بذل كرده باشد، مانند آنكه ديگرى بگويد: هزينه حج تو و نيز هزينه خانواده‌ات را تا زمان بازگشت از سفر حج تأمين مى‌كنم.(1)

از مستحبات سفر، داشتن توشه و توشه نيكو فراهم كردن و وسعت دادن در آن بويژه در سفر حج و بذل آن به همسفران است؛ ليكن در سفر زيارتى كربلا ـ براى كسانى كه در نزديكى كربلا سكونت دارند، مانند مردم عراق ـ برداشتن غذاى خوب مكروه است.(2)

خوردن ميته و نيز توشه برداشتن آن هنگام ضرورت جايز است.(3)

تَوَصُّلى -->تعبُّدى

توفير

توفير: انبوه و زياد كردن چيزى.

از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات، حج و نكاح ياد شده است.

توفير مو:بلند گذاشتن محاسن مستحب است، ليكن افزون بر يك قبضه از چانه ـ به لحاظ طول ـ كراهت دارد(1)(-->ريش). در استحباب بلند گذاشتن موى سر يا تراشيدن آن، اختلاف است.(2)بنابر مشهور براى كسى كه قصد حج دارد بلند گذاشتن موى سر از ابتداى ذيقعده مستحب است. از اوّل ذيحجّه بر اين استحباب تأكيد شده است. برخى، حكم يادشده را مقيّد به حج تمتّع(-->حج تمتّع)كرده‌اند.

همچنين بلند گذاشتن موى سر براى عمره گزار از يك ماه قبل از انجام دادن


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 665
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست