تنوير

تَنوير: اِسفار(-->اسفار)/ نوره كشيدن(-->نوره).

تنوين

تنوين: نون ساكن در آخر كلمه.

تنوين، نون ساكنى است كه در تلفظ به حركت آخر كلمه افزوده مى‌شود و در نوشتار به صورت دو پيش (ـٌ) در حالت رفع، دو زبر (ـً) در حالت نصب و دو زير (ـٍ) در حالت جَرّ، در آخر كلمه‌هاى عربى مى‌آيد. از آن به مناسبت در باب صلات سخن رفته است.

ادغام تنوين و نون ساكن در حروف يرملون (ى، ر، م، ل، و، ن) واجب نيست، برخى ادغام را بنابر احتياط، لازم دانسته‌اند.(1)اظهار تنوين (اداى حرف بدون غُنّه) قبل از حروف حلقى (ا، ح، خ، ع، غ، هـ ) و قلب آن به ميم قبل از «با» و اخفاى آن (حالتى بين اظهار و ادغام همراه با غُنّه) قبل از حروف ديگر، سزاوار است، ليكن واجب نيست.(2)

تواتر

تَواتُر: خبر علم‌آور.

تواتر عبارت است از اِخبار جمعى كه ـ به لحاظ امتناع توافق آنان به طور عادت بر كذب ـ موجب اطمينان به درستى خبر گردد. از اين عنوان در اصول فقه، مباحث حجّت سخن رفته است.

تواتر در خبر:از جمله اقسام روايات نقل شده از معصومين عليهم السّلام خبر متواتر است كه حجّيت آن به لحاظ علم‌آور بودنش قطعى است. البتّه در خبرى كه داراى واسطه‌هاى متعدّد مى‌باشد ـ همچون اَخبارى كه در اين دوران به دست ما مى‌رسد و از آغاز صدور آنها از معصومين عليهم السّلام زمان زيادى مى‌گذرد ـ شرط است كه در هر طبقه و عصرى ناقلان آن در حدّ تواتر باشند.(1)

اقسام:خبر متواتر، به متواتر لفظى، معنوى و اجمالى تقسيم مى‌شود. به خبرى متواتر لفظى گفته مى‌شود كه لفظ يا الفاظ

• (1)العروة الوثقى (و حواشى) 1/ 655 ؛ مستند العروة (الصلاة) 3/ 473
• (1)اصول الفقه 2/ 62 ـ 63
• (2)العروة الوثقى 1/ 656 .