اِخبار از رخدادهايى همچون ماه و خورشيد گرفتگى، هلال، اتّصال و افتراق سيارات كه مبتنى بر اصول و قواعد علمى محكم است از تنجيم حرام به‌شمار نمى‌رود(1)(-->نجوم؛ علم).

تنحنح

تَنَحنُح:سرفه كردن.

از آن به مناسبت در باب طهارت و صلات سخن رفته است.

برخى سه بار تنحنح را قبل از استبراء براى مرد مستحب دانسته‌اند؛ ليكن مستندى براى آن يافت نشده است. استبراء(-->استبراء)تنها براى مرد مستحب است؛ ليكن برخى گفته‌اند: زن نيز بهتر است پس از ادرار و پيش از شستن موضع، اندكى مكث نموده و تنحنح كند.(1)

تنحنح در نماز مكروه است؛(2)ليكن موجب بطلان نماز نمى‌شود هرچند با تنحنح كردن چيزى شبيه حرف پديد آيد؛ چرا كه از جنس كلام به‌شمار نمى‌رود. بعضى گفته‌اند: اگر با تنحنح، دو حرف يا بيشتر، توليد و از جنس كلام محسوب گردد، موجب بطلان نماز مى‌شود؛ ليكن اين كلام، صرف فرض است نه تفصيل در مسئله.(3)

تَنزيل؛ سوره -->سجده؛ سوره

تَنزيل؛ قاعده -->قاعده تنزيل

تَنشيف -->خشك كردن

تنظيم خانواده -->كنترل جمعيت

تنعيم

تَنعيم: از ميقاتها.

تنعيم نام محلّى است در شمال مكّه، بين دو كوه ناعم و نعيم، در راه مدينه كه از ميقاتهاى عمره(-->ميقات)و نزديك‌ترين نقطه حِلّ (ادنى الحلّ) به حرم(-->حرم)به‌شمار مى‌رود و فاصله آن تا مسجد الحرام حدود هفت كيلومتر است. از آن در باب حج سخن رفته است.

• (1)جامع المقاصد 4/ 31 ؛ جواهر الكلام 22/ 107 ـ 108 ؛ منهاج الصالحين (خوئى) 2/ 8 ؛ هداية العباد (گلپايگانى) 1/ 342 ـ 343 .
• (1)مستمسك العروة 2/ 229 و 237
• (2)البيان/ 185
• (3)مستمسك العروة 6/ 546 ؛ نهاية الإحكام 1/ 516 .