از آن به مناسبت در باب احياء موات نام برده شده است.
زمين مواتى كه احيا مىشود داراى حريم(-->حريم)است. بدين جهت چاهى كه براى آب دادن شتران در زمين موات احداث مىگردد حريم دارد و حريم آن بنابر مشهور چهل ذراع(-->ذراع)از چهار طرف است و كسى نمىتواند در اين محدوده تصرّف كند، مثلا چاهى ديگر حفر نمايد و يا بهگونهاى ديگر همچون زراعت آن را احيا كند(1)(-->احياء موات).
بئر ناضح
بئر ناضِح:چاه جهت آبيارى زراعت، باغ و مانند آن.
از آن به مناسبت در باب احياء موات نام برده شده است.
چاهى كه براى آبيارى زراعت و مانند آن در زمين موات احداث مىگردد داراى حريم(-->حريم)است و حريم آن بنابر مشهور شصت ذراع(-->ذراع)از چهار طرف مىباشد و كسى نمىتواند در اين محدوده چاه ديگرى حفر كند و يا بهگونهاى ديگر ـ همچون كشاورزى ـ آن را احيا نمايد(1)(-->احياء موات).
بت
بُت: تنديس ساخته شده از سنگ و مانند آن جهت پرستش.
بت به تنديسى اطلاق مىگردد كه از سنگ، چوب، عاج يا فلز به شكل انسان يا حيوان و يا تركيبى از آن دو ـ همچون سر فيل يا خوك با تنه انسان ـ و يا شكلهاى ديگر ساخته شده و از سوى مشركان پرستش مىشود(1)و از آن به مناسبت در باب تجارت و ضمان سخن رفته است.
پرستش بت، حرام و از مصاديق بارز شرك و پرستنده آن مشرك است(-->كفر). بت به جهت حرمت منافع آن در شرع مقدّس حرام شده است؛ از اينرو ساختن، نگهدارى، عاريه دادن و نيز هر نوع كسب با آن به اجارهدادن، فروختن و مانند آن، حرام و معامله با آن باطل است.(2)