برود كه در اين صورت براى دفع فتنه تعزير مى‌شود.(3)

تَناسُخ -->مُناسخه

تَناقُض -->تعارُض

تناوب

تَناوب: تقسيم كار يا انتفاع از چيزى بين چند نفر به نوبت.

از آن در بابهايى نظير طهارت، عاريه، اجاره و نكاح به مناسبت سخن رفته است.

بنابر قول به نجس شدن آب چاه به سبب تماس با نجاست، در بعضى نجاسات، تمامى آب چاه كشيده مى‌شود. در اين گونه موارد چهار مرد از طلوع تا غروب آفتاب، نوبتى دو به دو آب چاه را مى‌كشند، آب پس از آن پاك مى‌گردد(1)(-->تراوح).

گرفتن چهار طرف تابوت توسط چهار نفر مستحب است و افضل آن است كه هر يك به نوبت و با جابه‌جا كردن، هر چهار طرف را بر دوش گيرد(2)(-->تربيع جنازه).

ملكى كه بين دو نفر مشترك است هيچ‌كدام بدون اجازه ديگرى نمى‌تواند آن را اجاره دهد، بلكه بايد با هم توافق كنند و در صورت اختلاف، با نوبت آن را اجاره دهند، مثلا شش ماه اوّل سال را يكى و شش ماه دوم را ديگرى اجاره دهد.(3)

اگر دو نفر مركبى را اجاره كنند كه به نوبت از آن استفاده نمايند، اجاره صحيح است.(4)همچنين اگر مالى به چند نفر عاريه داده شود و امكان استفاده از آن در يك زمان وجود نداشته باشد، به نوبت از آن استفاده مى‌شود.(5)چنان‌كه در آب مشترك ميان چند نفر نيز ـ به شرط رضايت همه شركا ـ حكم همين است. اين گونه تقسيم، مهايات(-->مهايات)ناميده مى‌شود. البتّه تقسيم مهايات، اجبارى نيست.(6)

رضاع (شير خوردن كودك) از اسباب نشر حرمت(-->نشر حرمت)است كه بنابر مشهور با يكى از سه امر زير تحقق مى‌يابد: اثر (روييدن گوشت و محكم شدن استخوان بر اثر شير دادن)، زمان (يك شبانه روز كامل شير دادن) و عدد (پانزده

• (1)النهاية/ 6 ؛ كتاب السرائر 1/ 70
• (2)ذكرى الشيعة 1/ 386
• (3)الروضة البهية 9/ 192 ـ 193 ؛ جواهر الكلام 41/ 431 ـ 432 .
• (3)المقنعة/ 461 ؛ النهاية/ 445
• (4)جواهر الكلام 27/ 288 ؛ العروة الوثقى 2/ 599
• (5)تحرير الوسيلة 1/ 592
• (6)2/ 218 ؛ منهاج الصالحين (سيستانى) 2/ 274