تلافى

تلافى: جبران، تدارك.

از آن در باب صلات سخن گفته شده است.

عناوين تلافى، جبران و تدارك در كلمات فقها در يك معنا به كار رفته است؛ ليكن برخى قدما در احكام سهو در نماز، يكى از چهار حكم را بر آن مترتّب كرده‌اند: اعاده، احتياط، تلافى و جبران. سپس در مقام تفاوت بين سهوى كه موجب جبران مى‌شود و سهوى كه موجب تلافى مى‌گردد گفته‌اند: جبران در سهوى است كه موجب دو سجده سهو مى‌گردد و با به‌جا آوردن آن، نقص پديد آمده در نماز برطرف مى‌شود(-->سجده سهو)؛ امّا تلافى در سهوى است كه نمازگزار قبل از تجاوز از محل متذكّر آن مى‌گردد كه پس از تذكّر بايد جزء ترك شده را به‌جا آورد.(1)

(-->تدارك)

تلاوت -->قرآن

تلبيات اربع

تَلبيات اَربَع:تلبيه‌هاى چهارگانه(-->تلبيه).

تلبيد

تَلبيد: آغشته كردن موى سر به عسل يا شيره درخت يا ختمى و مانند آن براى حفاظت مو از غبار، شپش و... .(1)

اين عنوان به مناسبت در باب حج و عمره آمده است.

تلبيد در احرام و غير آن جايز است؛ گرچه برخى فقها ترك آن را هنگام احرام، در صورت پوشيده شدن حتى قسمتى از سر به وسيله تلبيد، مطابق احتياط دانسته‌اند.(2)ليكن در صورت تلبيد در اينكه شخص ـ چه در حج(3)و چه در عمره(4)ـ مانند ديگران بين حلق و تقصير مخيّر است؛ هرچند حلق ترجيح دارد و يا اينكه واجب است حلق نمايد، اختلاف مى‌باشد. قول نخست به مشهور نسبت داده شده است.(5)

• (1)الكافى فى الفقه/ 147 ؛ المراسم العلوية/ 88 ؛ المهذب 1/ 155 ؛ الإقتصاد/ 265 .
• (1)مجمع البحرين/ واژه «لبد» ؛ جواهر الكلام 19/ 234 و 18/ 385
• (2)جواهر الكلام 18/ 385
• (3)جواهر الكلام 19/ 232 ـ 235 ؛ مستند الشيعة12/ 373 ـ 376
• (4)مستند الشيعة 12/ 192 ـ 193 ؛ جواهر الكلام 20/ 453
• (5)جواهر الكلام 19/ 234 .