چگونگى تقليد:تقليد بدين گونه است كه حج گزار در حج قِران(-->حج قران)نعل كهنهاى را كه در آن نماز گزارده بر گردن قربانى مىافكند(9)(-->نعلين). برخى كيفيّت آن را انداختن نعل يا نخ يا بند چرمى به گردن قربانى ذكر كردهاند كه نشانه قربانى بودن حيوان محسوب مىشود.(10)برخى قدما افكندن نعل يا توشه دان را به گردن قربانى تحقّق بخش تقليد دانستهاند.
تقليد در حجِ قران به نظر اكثر فقها واجب تخييرى است؛ بدين معنا كه حاجى مىتواند به تلبيه(-->تلبيه)يا اِشعار(-->اشعار)و يا تقليد، محرم(-->احرام)شود. در صورت گزينش تلبيه براى احرام، تقليد بعد از آن مستحب است.
از حيواناتى كه قربانى مىشوند گاو و گوسفند مخصوص تقليد؛ ليكن شتر مشترك بين تقليد و اشعار است.(11)
تقليد ابتدايى
تقليد ابتدايى:تقليد از مجتهد مرده بدون پيشينه تقليد از او در زمان حياتش.
از آن در باب اجتهاد و تقليد سخن گفته شده است.
تقليد ابتدايى از مجتهد مرده نزد مشهور اصوليان جايز نيست. اخباريان(-->اخبارى)و برخى اصوليان، آن را جايز دانستهاند.(1)
(-->تقليد)(-->بقا برتقليد)
تقليد بقايى -->بقا بر تقليد
تَقَنُّع -->روبند
(1)جامع الشتات 4/ 469 ؛ كفاية الاصول/ 476 ـ 477 ؛ التنقيح (الإجتهاد و التقليد)/ 95 ؛ مهذب الاحكام 1/ 18 ـ 21 .