تفخيذ با همسر:تفخيذ با همسر و كنيز حتّى با انزال نيز جايز است.(6)

تفخيم

تَفخيم: درشت و محكم ادا كردن حرف/ تعظيم(-->تعظيم).

تفخيم به مفهوم نخست از اصطلاحات علم تجويد و عبارت است از تلفّظ درشت و محكم حرف؛ به‌گونه‌اى كه هنگام ادا دهان از صداى آن پر شود. اين صفت براى حروف استعلاء (خ، ص، ض، ط، ظ، ع، ق) و نيز براى دو حرف «ل» و «ر» ذكر شده و از آن به مناسبت در باب صلات سخن رفته است.

رعايت تفخيم در نماز همانند ديگر صفات حروف ـ كه موجب نيكو شدن قرائت و تجويد مى‌گردد ـ واجب نيست؛ ليكن مستحب است. برخى در استحباب آن نيز اشكال كرده‌اند. در خصوص تكبيرة الإحرام، برخى فقها رعايت تفخيم در «ل» لفظ جلاله «اللّه» و «ر» در «اكبر» را احتياط مستحب(1)و برخى سزاوار دانسته‌اند.(2)

تَفَرُّج -->تفريح

تَفَرُّد -->انفراد

تفرقه -->افتراق

تفريج

تَفريج: گشودن و بازكردن.

از آن در باب طهارت و صلات ياد شده است.

طهارت:پس از دفن ميّت و پاشيدن آب بر قبر، مستحب است حاضران دستان خود را با انگشتان باز و گشوده بر قبر نهند.(1)در تيمّم مستحب است هنگام زدن دستها بر خاك، انگشتان از 0هم گشوده باشند.(2)

صلات:مستحب است نمازگزار در ركوع، كف دو دست خويش را با انگشتان

• (1)العروة الوثقى 1/ 627
• (1)جواهر الكلام 4/ 318
• (2)منهاج الصالحين (خوئى) 1/ 158 .
• (2)المعتبر 1/ 389
• (6)جواهر الكلام 41/ 649 و 29/ 107 .