responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 548

آن‌جا زندگى مى‌كنند، محكوم به اسلام است.(6)

اگر كافرى و مسلمانى در فرزندىِ كودكى اختلاف كنند، برخى با استناد به قاعده تغليبِ جانب اسلام، حكم به ترجيح ادّعاى مسلمان بر ادّعاى كافر كرده‌اند.(7)

تَغليب؛ قاعده -->قاعده تغليب

تغليس

تَغليس: نماز صبح را بعد از طلوع فجر صادق و بدون تأخير گزاردن.

تغليس از غَلَس به معناى تاريكى پايانى شب، عبارت است از سير و حركت در غَلَس و مراد از آن در اين مقام اين است كه نماز صبح در نخستين لحظات طلوع فجر صادق و پيش از پخش آن در سطح افق اقامه گردد. از اين عنوان در باب صلات ياد شده است.

در نماز صبح، تغليس افضل است.(1)

تغليظ

تَغليظ: سخت‌گيرى و در تنگنا قرار دادن كسى.

از آن به مناسبت در بابهاى امر به معروف و نهى از منكر، قضاء، حدود و ديات سخن رفته است.

انواع تغليظ:تغليظ يا گفتارى است يا رفتارى. اوّلى نيز گاه با تغليظ زمانى و مكانى هردو همراه است و گاه با يكى از آن دو.

1. تغليظ گفتارى (قولى):تغليظ قولى (خشونت در گفتار و برخورد تند) از مراتب امر به معروف و نهى از منكر و با توقّف دفع منكر بر آن، واجب است و در غير اين صورت جايز نيست(1)(-->امر به معروف و نهى از منكر).

بر حاكم، تغليظ در قسم دادن مستحب است. تغليظ در قسم، به قول و زمان و مكان صورت مى‌گيرد. قول، مانند سوگند دادن به اسمى از اسماء خداوند كه بر انتقامگرى، عظمت و هيبت ذات حق دلالت دارد. زمان، مثل قسم دادن در روز جمعه و مكان، همچون سوگند دادن در مسجد يا بين ركن و مقام در مسجد الحرام


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 548
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست