تعريف به معناى چهارم در باب صلات به مناسبت به كار رفته است.

مستحب است كسانى كه در روز عرفه(-->روز عرفه)در عرفات(-->عرفات)حضور ندارند، اعمال آن روز را در مساجد، مشاهد مشرّفه بويژه حرم امام حسين عليه السّلام انجام دهند.(11)

تَعزيَت -->تسليَت

تعزير

تَعزير: كيفر نامشخّص در شرع از حيث مقدار، مقابل حَد.

تعزير در فقه بر كيفرى اطلاق مى‌شود كه بر خلاف حد(-->حدود)شارع مقدّس، اندازه‌اى براى آن تعيين نكرده است.(1)جايگاه اصلى بحث آن، باب حدود است؛ گرچه در بابهايى مانند صوم، حج، تجارت و نكاح نيز به مناسبت از آن سخن رفته است.

معروف و مشهور ميان فقها ثبوت تعزير در مطلق ارتكاب حرام و ترك واجب است. برخى نيزآن را به مواردى اختصاص داده‌اند كه شارع امر به تأديب و تعزير كرده است.(2)

مرتكب گناه كبيره(-->گناه كبيره)از روى عمد و علم، تعزير مى‌شود، مانند كسى كه به حرمت شراب علم دارد و آن را حلال نمى‌داند، اگر آن را بفروشد، تعزير مى‌شود و در صورت آگاهى نداشتن از حرمت آن، تعزير نمى‌شود.(3)

مقدار تعزير بستگى به نظر حاكم شرع دارد كه به اقتضاى زمان و مكان، نوع گناه و مرتكب شونده آن، تفاوت مى‌كند، ولى همواره از بالاترين حدّ شرعى (صد تازيانه) كمتر است.(4)برخى گفته‌اند تعزير از پايين‌ترين مرتبه حدّ شرعى (75 تازيانه) نيز بايد كمتر باشد. برخى

• (1)جواهر الكلام 41/ 254
• (11)تذكرة الفقهاء 4/ 165 ؛ كتاب السرائر 1/ 319 ـ320 .
• (2)448 ؛ درّ المنضود (گلپايگانى) 2/ 155 ؛ مبانى تكملة المنهاج 1/ 337
• (3)مبانى تكملة المنهاج 1/ 342
• (4)فقه الإمام جعفر الصادق 6/ 256 ؛ جواهر الكلام 41/ 448