از تصوير به معناى دوم درباب صلات و تجارت سخن گفته شده است.

در اينكه تصوير يا صورت به اين معنا مرادف با تمثال است يا آنكه صورت اختصاص به موجودات داراى روح دارد و تمثال اعمّ از آن مى‌باشد و يا بر عكس، اختلاف است.(3)

نماز خواندن با لباس يا انگشترى كه نقش دارد بنابر مشهور مكروه است. در اينكه كراهت محدود به تصاوير داراى روح است و يا شامل تصاوير غير ذى روح نيز مى‌شود، اختلاف است.(4)قول مقابل مشهور، قول برخى قدما به حرمت است.(5)

نمازگزاردن در مقابل تصوير ذى روح بنابر مشهور كراهت دارد.(6)برخى قدما كراهت را به تصوير مجسّمه اختصاص داده‌اند.(7)در اينكه كراهت، تنها به وجود تصوير در مقابل نمازگزار محدود مى‌شود يا صرف بودن آن در اتاق موجب كراهت خواهد بود، هرچند مقابل نمازگزار نباشد، اختلاف است.(8)كراهت با تغيير صورت به‌گونه‌اى كه عنوان تصوير موجود ذى روح بر آن صادق نباشد و يا پوشاندن آن، رفع مى‌گردد.(9)برخى ايجاد تغيير در عضوى از اعضا مانند از بين بردن يك چشم يا يك دست را موجب زوال يا تخفيف كراهت دانسته‌اند.(10)

در جواز داد و ستد تصوير و نيز نگهدارى و استفاده آن، اختلاف است.(11)معروف ميان قدما حرمت اكتساب و تجارت با تصاوير است.(12)

تضامن

تَضامُن: ضمانت دو طرفه.

تضامن يا از ضمان به معناى جبران خسارت يكديگر است و يا از ضمان به معناى عقد ضمان. از آن در باب ضمان

• (10)385 ؛ الحدائق الناضرة 7/ 157
• (11)جواهر الكلام 22/ 44 ؛ كتاب المكاسب 1/ 190
• (12)المقنعة/ 587 ؛ النهاية/ 363 ؛ كتاب السرائر 2/ 215 ؛ المراسم العلوية/ 172 .
• (3)جواهر الكلام 8/ 274 ـ 276 و 383 ـ 384
• (4)8/ 270 و 274 ـ 276
• (5)النهاية/ 99 ؛ المهذب 1/ 75
• (6)جواهر الكلام 8/ 383 ـ 387
• (7)المراسم العلوية/ 65
• (8)جواهر الكلام 8/ 388 ـ 393
• (9)386 و 393