responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 50

ذكر شده است. در برخى روايات ديگر هفتاد ذراع و جز آن بيان شده كه فقها آن را بر افضل بودن حمل كرده‌اند؛ به اين معنا كه تربت برداشته شده هر اندازه به قبر مطهَّر نزديك‌تر باشد فضيلتش بيشتر است(1)(-->تربت).

باغ

باغ: بوستان داراى انواع درختان و نباتات.

از آن به مناسبت در بابهاى خمس، تجارت، مساقات، اجاره، اطعمه و اشربه و احياء موات سخن رفته است.

خمس:اگر كسى باغى احداث كند كه پس از افزايش قيمتش آن را بفروشد بايد خمس ميوه و رشد درختها و نيز زيادى قيمت باغ را بپردازد. اگر قصدش از احداث، فروختن ميوه و استفاده از درآمد باغ باشد حكم سرمايه را دارد(-->رأس المال)؛ امّا اگر قصدش استفاده از محصولات آن براى رفع نياز خود و خانواده ـ نه فروختن ـ باشد، از مئونه(-->مئونه)محسوب مى‌شود.(1)

تجارت:كسى كه چيزى را مى‌فروشد، هرچه كه عرفاً به آن چيز ملحق باشد نيز داخل در معامله است. بنابر اين در فروش باغ، زمين، درخت و بناى آن نيز داخل است.(2)در معامله سلم(-->بيع سلف)درصورتى كه برخى درختان باغ به ميوه نشسته باشند معامله نسبت به همه ميوه‌ها صحيح است.(3)

مساقات:مساقات(-->مساقات)در باغ براساس توافق دو طرف ـ به عنوان مثال به نصف يا يك‌سوم محصول آن ـ جايز است.(4)

اجاره:اجاره دادن باغ پيش از به بار نشستن درختان آن درصورتى كه منفعت نوعىِ آن معلوم باشد جايز است.(5)

اطعمه و اشربه:به قول مشهور، خوردن ميوه باغ ديگرى براى رهگذر با شرايطى حلال است(6)(-->خوردن).

احياء موات:تبديل زمين موات به باغ، احياى آن به شمار مى‌رود(7)(-->احياء موات).


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 50
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست