ديه تشريح:ديه قطع اعضاى جسد مسلمان كه حيات بدن بدان بستگى دارد، همچون سر، ديه جنين، پيش از به حركت در آمدن آن است؛ يعنى صد دينار (صد مثقال شرعى طلا). ديه ديگر اعضاى وى و نيز ديه جراحتهاى وارد شده بر جسد به نسبت كلّ ديه (صد دينار) بر حسب آنچه در انسان زنده مقرّر شده، محاسبه مى‌گردد.(6)

احكام:در موارد جواز تشريح، اولاً لمس و نگاه كردن به بدن مرده نامحرم حرام است، چنان‌كه كشف عورت ميّت مطلقا جايز نيست(7)و ثانياً در تشريح بايد به مقدار لازم و نياز اكتفا شود و افزون بر آن، حرام و موجب ثبوت ديه است.(8)

مسّ مرده كافر و نيز مسلمان پيش از غسل، موجب ثبوت غسل مى‌شود(9)(-->غسل مسّ ميّت).

تَشريع -->بدعت

تَشريق -->ايّام تَشريق

تشريك

تَشريك: شريك كردن ديگرى در بخشى از كالا به نسبت بهاى خريدارى شده.

تشريك در لغت به معناى شركت دادن ديگرى در امرى است؛ ليكن در اصطلاح، آن است كه شخصى، ديگرى را در مقدارى مشاع از كالا به نسبت بهايى كه خريده است شريك گرداند؛ مثلا نصف آن در برابر نصف بهاى پرداخت شده براى كالا يا يك سوم آن در برابر يك سوم بهاى پرداختى. عنوان تشريك به معناى يادشده در كلمات بسيارى از فقها به كار نرفته است. برخى در باب تجارت از آن ياد كرده‌اند.

• (6)جواهرالكلام 43/ 384 ـ 387
• (7)مجلة فقه اهل البيت، شماره 5/ 107 ؛ فصلنامه فقه اهل بيت، شماره 1/ 142
• (8)توضيح المسائل مراجع 2/ 788 ؛ مجلة فقه اهل‌البيت، شماره 5/ 107
• (9)توضيح المسائل مراجع 2/ 788 .