responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 473

از برخى، اعاده تسبيح از ابتدا نقل شده است.(7)

تسبيح صغرى

تسبيح صغرى:ذكر «سُبْحانَ اللّهِ» در ركوع و سجود(-->تسبيح).

تسبيح كبرى

تسبيح كبرى:ذكر «سُبْحانَ رَبّى العَظيمِ وَ بِحَمْدِهِ» در ركوع و «سُبْحانَ رَبّى الأَعْلى وَ بِحَمْدِهِ» در سجود(-->تسبيح).

تسجيه

تَسجيه: انداختن روانداز بر ميّت.

تسجيه در اصل به معناى پوشاندن است و در كلمات فقها در باب طهارت در خصوص انداختن روانداز بر ميّت پس از مرگ او به كار رفته است.

تسجيه ميّت مستحب است.(1)

تسخير

تسخير: مطيع و رام كردن انسان، حيوان، جن، فرشته يا شيطان.

از آن در باب تجارت به مناسبت بحث از مكاسب محرّمه سخن رفته است.

تسخير اشياء گاه بر اثر رياضتهاى شرعى و بندگى خالصانه خداوند متعال و دستيابى به مقام ولايت و حقيقت عبوديت براى انسان حاصل مى‌شود؛ چنان‌كه در انبيا و اوليا سلام اللّه عليهم اجمعين، امر چنين است. در اين صورت شكّ و بحثى در آن نيست؛ ولى گاه از طريق رياضتهاى غير شرعى يا پاره‌اى اقدامات همچون دود كردن و بخور دادن برخى گياهان (دُخْنه) و خواندن بعضى عوذات (عزائم) به دست مى‌آيد.

تحصيل عمل تسخير از راه رياضتهاى نامشروع و شيطانى، به جهت حرام بودن مقدّمه آن، حرام است؛ ليكن در حرمت تسخير به وسيله اعمالى همچون دُخنه و خواندن عزائم اختلاف است. گروهى آن را از اقسام سحر برشمرده‌اند؛(1)ليكن برخى ديگر آن را از موضوع و حكم سحر خارج دانسته‌اند.(2)بعضى ديگر هرچند آن را از


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 2  صفحه : 473
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست