(-->تورّك)، و برخى ديگر آن را همان چهار زانو نشستن ـ كه در لغت آمده است ـ تعريف كرده‌اند.(8)

تربّع هنگام قرائت براى كسى كه به دليل ناتوانى يا مستحب بودن نماز، نشسته نماز مى‌گزارد و نيز ـ بنابه قولى ـ در حال تشهّد، مستحب است.(9)تربّع براى زن نيز هنگام تشهّد ـ بلكه در همه حالات نماز كه مى‌نشيند ـ مستحب است.(10)برخى تربّع را بين دو سجده و نيز در جِلسه استراحت(-->جِلسه استراحت)مستحب دانسته‌اند.(11)از نظر فقهايى كه تربّع را غير از جلوس قرفصاء و معادل چهار زانو نشستن مى‌دانند، جلوس قرفصاء با فضيلت‌تر از تربّع مى‌باشد.(12)

از تربّع به معناى دوم در باب اطعمه و اشربه سخن رفته است.

تربّع هنگام خوردن بلكه در همه حالات مكروه است.(13)برخى تربّع مكروه را قرار دادن يكى از دو پا بر ران پاى ديگر هنگام نشستن ـ كه بسان نشستن پادشاهان متكبر است ـ دانسته‌اند.(14)

تربيت

تربيت: پرورش در جهت رشد و كمال.

از آن به مناسبت در بابهاى صلات، حج، تجارت، نكاح، صيد و ذباحه و لقطه سخن گفته شده است.

تربيت انسان:بعثت پيامبران، نزول كتابهاى آسمانى و تشريع شرايع و تكاليف، همه در راستاى تربيت انسان و هدايت او به صراط مستقيم عبوديت و نيل به هدف والاى خلقت، يعنى معرفت خداوند متعال و تخلّق به فضائل انسانى و دورى جستن از رذائل و خوى حيوانى است؛ چنان‌كه آيات و روايات متعدّدى بر اين حقيقت تأكيد دارند و اصولاً فلسفه تشكيل حكومت دينى و نصب كارگزاران شايسته و صالح در رأس امور، تشريع فرائضى

• (10)10/ 182 ؛ العروة الوثقى 1/ 702 ؛ الروضة البهية 1/ 630
• (11)مستند العروة (الصلاة) 3/ 283
• (12)كشف الغطاء 3/ 175
• (13)الروضة البهية 7/ 363
• (14)الحدائق الناضرة 6/ 66 ـ 67 ؛ مستند العروة (الصلاة) 3/ 281 .
• (8)كشف الغطاء 3/ 175
• (9)جواهر الكلام 9/ 283